Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Autonomiarobotnicza
Wszyscywymienieniautorzywyraźnieskłonnilokować
działalnośćiideeinteligenckiejopozycjizlat70.iokresu
rewolucji„Solidarności”wsamymsercuprocesu
historycznego,awręczczynićznichjegopodstawowy
„motor”.Wartozaznaczyć,żeichpracestanowiąjedynie
przykładyilustrującezjawiskoobardzoszerokimzasięgu.
Odbliskoczterdziestulat„egzogenny”paradygmat
interpretacyjnywyraźniedominujetakwpolskiej,jak
izagranicznejrefleksjidotyczącejspołecznegooporu
wPolsceLudowej.Niniejszapracajestrezultatem
krytycznegonamysłunadtymwłaśnieparadygmatem.
Wdalszejczęściprzekonamysię,żeistniejąmocne
podstawy,byuznać,sukcesSierpnia’80niebył
rezultatemnowejświadomościpolitycznejczyjakchcą
niektórzy:„antypolitycznej”rzekomoofiarowanej
polskimrobotnikomprzezkrzepnącąopozycję
demokratyczną,aprzedewszystkimprzeztenjejnurt,
którysymbolizowałynazwiskaKuroniaiMichnika.
Powstanie„Solidarności”byłomożliwedzięki
doświadczeniomprogramowymiorganizacyjnym,które
klasarobotniczawsposóbwpełniautonomiczny
zdobyławlatach1970–1971,wtokuwielkich
itragicznychwskutkachwalknaWybrzeżu.Przebieg
samejrewolucjizlat1980–1981,jejdynamikaicele
zależałygłównieodżywiołowychpragnieńproletariatu
możnabyrzec:jegorewolucyjnego„instynktu”atylko
wniewielkimstopniuodideiczyprogramówtworzonych
przezsztabinteligenckichdziałaczy,doradców
iekspertów„Solidarności”,częstozresztąstarającychsię
miarkowaćradykalizmmasowegoruchu.
Takjaknienależyutożsamiaćhistoriiruchu
robotniczegowprzedwojennejPolscezdziejamipartii
politycznych(PPS,SDKPiL,BunduczyKPP),ichgrup
kierowniczychiprogramów,takteżhistoriioporu
społecznegowPRLniemożnapostrzegaćprzede
wszystkimprzezpryzmatdziałańiideologii
opozycjonistówznanych„zimienia