Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
temdłoniwbokszyi.Denniszawyłipadłnabok,widowiskowo
krzywiącsięzbólu,niczymświatowejklasypiłkarzmuśnięty
wpolukarnymoddechemprzeciwnika.Kobietazamrugała
zkonsternacją.Chociażdobrzewiedziała,żeHaxniesłynął
zzamiłowaniadowysiłkufizycznego,uważającgozazdradę
cywilizacjitechnicznejiobrazęludzkiegogatunku,tojednakto,
coprzedchwilązaprezentował,kwalifikowałosięalbodona-
tychmiastowegowezwaniakaretki,albowlepieniacałegotuzina
czerwonychkartek.Popatrzyłananiegozniesmakiem.Wątły
czynie,żadenszanującysięfacetnawetniedrgnąłbypodjej
ciosem.
Dennistymczasemwciążwiłsięnieskoordynowaniepopod-
łodze,znajdującchybajakąśperwersyjnąprzyjemnośćwwidoku
własnejkrwirozmazanejnajaknajwiększejpowierzchni.
—
Wszystkocipowiem!
—
Pociągnąłnosem.
—
Jezu,wszystko
powiem,tylkomnieniebij!
—
Niemazgajsię,boznowucipoleci.
Zaskoczonyinformatykprzytknąłubabranąchusteczkędo
nosa,aleniezaczerwieniłasiębardziej.Zmieszaninągrozyipo-
dziwuspojrzałnaswojąciemiężycielkę.
—
Mogęusiąśćnakrześle?
—
zaskomlałbłagalnie.
—
Twardata
podłoga.
Daivawskazałamugestemtaboret,samazaśzajęłajegofotel,
przezorniezastawiającnimdrogędowyjścia.
—
Chcę,żebyśmiopowiedziałoAnakostii
—
rzuciłaniecierpli-
wie.
—
Jaktosiędzieje,żetwojewejściadomagazynusąskorelo-
wanezwyjazdamisłużbowymidoŚwiętejElżbietywcelukonser-
wacjitamtejszegosystemu?
—
Widząc,żeDennisodwracawzrok
ioblizujenerwowowargi,prychnęłarozdrażniona:
—
Zanim
powieszcośozbieguokoliczności,pomyślowyjaśnieniu,skąd
wAnakostiitytońznaszychmagazynów.
—
Co?
—
Dennisotworzyłszerokooczy,aleodgrywaniezdu-
mieniaszłomudużogorzejniżmarkowaniefauli.
—
Skądniby
wiesz,żewAnakostiimająnasztytoń?
—
Jakietomaznaczenie?Ważne,żetotygotamsprzedajesz.
Denniszmrużyłpodejrzliwieoczy.Widaćbyło,żejegowyobra-
żenieDaivyjakosympatycznejkoleżankizpracyistraumatyzo-
40
