Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Jakieżmógłonzajmowaćstanowiskowtymszpitalu?—albo
lekarzaordynującego,albostudenta-praktykanta.Zapewnetoostatnie,
bodoktorszpitalny,zwyrobionąopiniąilicznąpraktyką,nieopuszcza
zajmowanejpozycji,abysięprzesiedlaćnaprowincję.Doktor
Mortimeropuściłszpitalprzedlatypięciu,jaktowskazujedata
nalasce.Wowymczasieukończyłzapewneuniwersytet,awięcupada
pańskiwniosek,iżjestczłowiekiemśredniegowieku.DoktorMortimer
malattrzydzieściniespełna,jestuprzejmym,dobrym,niezbyt
ambitnym,roztargnionym.Mapsatrochęwiększegoodjamnika,
amniejszegoodwyżła.
Roześmiałemsięniedowierzająco.Holmeszasiadłwygodnie
wfoteluipuszczałkłębydymu.
—Nietrudnobędzieprzekonaćsię,któryznasdwóchmarację
—rzekłem,zbliżającsiędoszafkibibliotecznejiwyjmujączniej
kalendarzzwykazemlekarzyangielskichorazichżyciorysem.Spośród
wieluMortimerów,jedentylkomógłbyćtym,októregonamchodziło.
Odczytałemgłośno:
„MortimerJakub,lekarzpowiatowywGrimpen,Dartmoor,
hrabstwoDevsu.Byłstudentem-praktykantemwszpitaluCharing-
Crossodr.1882do1884.OtrzymałnagrodęJacksonazastudium
zzakresupatologiiporównawczej,zatytułowane:„Czychorobajest
zboczeniem?”JestczłonkiemszwedzkiegoTowarzystwa
patologicznego,autoremwieluartykułów,jakoto:„Kilkaprzykładów
atawizmu”(drukowanyw„Lancet”wr.1882),„Czyidziemy
zbiegiempostępu?(„DziennikPsychologiczny”1883).Jestlekarzem
powiatowymgminGrimpen,ThorsleyiHighBarrow”.
—Widziszpan,żemiałemsłuszność—rzekłHolmes.—Obstaję
dalejprzymoichhipotezach,żedoktorMortimermusibyćuprzejmy,
botylkoczłowiekuprzejmydostajetakieupominkiodswoich
pacjentów;żeniejestambitny,boinaczejnieopuszczałbyLondynu
dlaprowincji,iżejestroztargniony,bowrazieprzeciwnym,zamiast
laski,zostawiłbyswójbiletwizytowy.
—Jakieżsąpańskiewnioskicodopsa?
—Jegopieszwykłnosićlaskęwzębach;ponieważlaskajest
ciężka,więcjątrzymapośrodku;wtymmiejscuznaćśladypsich
zębów.Zębysązadużenajamnika,zamałenawyżła.Tomożebyć...
tak,tojestpinczer.
Holmesprzeszedłprzezpokójistanąłweframudzeokna.Wgłosie
