Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Wstęp
interakcji.Pozwoliłotoporazkolejnynaporównywanieka-
tegorii,dziękiczemupowstałakategoriacentralna,skupiająca
wokółsiebiepozostałe.Wobubadaniachchodziłoooddanie
głosuuczestnikom,poznanieichperspektywy,przybliżeniejej
szerszemugronuodbiorców.Prezentujęichwłasneteoriewy-
jaśniającerzeczywistość,wktórejżyją,ichsposóbjejodbioru,
ichosobistedoświadczeniaitowarzysząceimrefleksje.Nie
konfrontujęich,niesprawdzamprawdziwości,nieoceniam,
nieszukamwersjiwydarzeńdrugiejstronyinterakcji.Moim
celembyłopokazanieświatasubiektywnychprzeżyćuczestni-
kówbadania.Nanichteżopierammojewłasneinterpretacje
iwyjaśnieniaprezentowanegomateriału.Perspektywąoglądu
eksplorowanejrzeczywistościstałsięsymbolicznyinterakcjo-
nizm(Mead,1975;Blumer,1984),najpełniejoddającyzłożony
światinterakcji,którystarałamsięodzwierciedlić.Jednocześnie
wparadygmacieinterpretatywnymteorianiesłużypóźniej-
szejweryfikacji,alewskazujeobszarteoretycznychinspiracji,
przyjmującpostaćpojęćnuczulających”(sensitisingconcepts)
(Blumer1954:150,za:Turner,2004:430).Wprzywoływa-
nychbadaniachzawszemiałacharakterwtórnywobecgroma-
dzonegomateriału.Toonwyznaczałkierunkiteoretycznych
poszukiwań,któremogłybypomóczrozumiećeksplorowaną
rzeczywistość,nasycićgenerowanekategorie.
Wmoichbadaniachistotnąrolępełnizjawiskotrian-
gulacji
5
.Służybadaczowidopostawieniasamegosiebiejako
osobyzewnętrznejwobecobserwowanychzjawisk,pomimo
rzeczywistegobyciaichuczestnikiem.Pozwalauzyskaćwiele
różnychpunktówwidzenianatosamozjawisko,wzmacniając
możliwościporównawczedanychiwskaźników.Tonmetoda
5Możemymówićoczterechtypachtriangulacji:1)triangulacjida-
nych-posłużeniusięwbadaniachdanymipochodzącymizróżnychźródeł;
2)triangulacjibadacza-uczestniczeniuwbadaniachwieluobserwatorów,
kontrolerówbadań,wniosków(evaluators/auditors);3)triangulacjiteore-
tycznej-odwoływaniusiędowieluperspektywteoretycznych;4)triangulacji
metodologicznej-zastosowaniuwielumetodbadającychjedenproblem
(Denzin,1973).
