Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pozostajenicinnego,jaktaktowniepozostać
przymagiiksiążek.Zaiste:czymjestliteratura,
która–nawetmarnychkochanków–nieocala?
Miałkilkażon;związkitewnieubłaganysposób
czekałazagłada.[...]„PodczasgdyBellowsię
starzał,jegokolejneżonypozostawaływtym
samymwieku;kiedyktóraśznichzbliżałasię
doczterdziestki,byławymieniananainną,
odziesięćlatmłodszą–costanowiłonowatorski
sposóbpowstrzymywaniaprocesustarzeniasię”.
[...]Niemacowydziwiać:dobretosąhistorie,
azważywszy,żetycząmężczyzny
siedemdziesięcioletniego–sąonetym
lepsze[18].
16.EliasCanetti,
Autodafé
(1966,przeł.
EdytaSicińska)
[...]dorobekściśleliterackiCanettiegojest
ilościowoniewielki:jednapowieśćitrzy
dramaty;pozostałepracetodzienniki,notatki,
eseje,rozprawy,opisypodróży.Byćmoże
literackośćjakżedlategopisarzaistotna,lecz
uwięzionawnikłychwsensiewidzialnym
objętościach,tymintensywniejpromieniuje
ikształtujepozostałedzieła.Boprzecież
tajedynapowieść(
Autodafé
)jestzarazem
jednąznajgenialniejszychpowieściXXwieku.
Wartoprzyokazjiprzypomnieć,iżCanettinapisał
ją,mająclatdwadzieściapięć[19].
17.PhilipRoth,
KompleksPortnoya
(1986,
przeł.AnnaKołyszko)
Rothtobyłswegoczasuszalenieważnydla
mniepisarz–
KompleksuPortnoya
