Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
brytyjskiejgwiazdyAudreyHepburn,boOlatwierdziła,
żeAnkajestdoniejpodobna.Gdybybyłapodobna,nie
mogłabysięopędzićodwielbicieli.
Śniadanie
uTiffany`ego
,swójulubionyfilm,widziałachybaztysiąc
razy.Aktorka,modelka,filantropka,ikonapopkulturybyła
jejniedościgłymwzorem.Symbolseksulat
sześćdziesiątychubiegłegostulecia.Aona?Symbol
nieudacznictwawświecieuczućwdwudziestym
pierwszymwieku,pięknie,poprostu.Cozniąbyłonie
tak?
Wszkolepanowałacisza,bobyłojużpodzwonku
iwklasachtrwałylekcje.Ankazmierzałaszybkim
krokiemdopokojunauczycielskiego.Podjęła
postanowienie,żebynieprzejmowaćsięniczym,bochoć
życiesprawiałojejprzykreniespodzianki,zdarzałysięteż
miłeiaczkolwieknarzekała,należaładopogodnych
optymistek,którezakażdymrazem,gdyupadają,
podnosząsię,resetująpamięćiruszająodnowa.
–Akoleżankagdzietaksięspieszy?–rozległsięgłos
Bogdana,dyrektoraszkoły,któregoświetnieznałanie
tylkodlatego,żedałjejtępracę,alerównieżztego
powodu,żebyłmężemOli,którawkopała
jąwwalentynkowykoszmar.Stałprzedniązwyrazem
twarzymówiącym:„Wiem,żemiałaśwczorajrandkęina
pewnookazałaśsiętajemnicza,aletoniepowód,aby
spóźniaćsięnalekcje”.
–Nazajęcia,nazajęcia–wymamrotałaiwyminęła
gozgrabnie,wpadającdopokojunauczycielskiego.
Wszedłzaniąizamknąłdrzwi.
–Jaktamnasiuczniowie?Robiąpostępy?–spytał
pojednawczo,widząc,żeniechcerozmawiać
owczorajszymwieczorze.
–Jakmająrobić,skorosprzęt,naktórympracuję,jest
doniczego–powiedziała,machającrękąwstronę
