Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Polowanienaspadkobiercę
HenrykIbył,jakująłtojedenzówczesnychkronikarzy,
„człowiekiem,nadktórymniktniemógłdominować,zwyjątkiem
samegoBoga”.TenczwartyzkoleisynWilhelmaZdobywcycieszył
sięwyjątkowodługim,pokojowymiudanympanowaniemtrwającym
trzydzieścipięćlat,wtrakciektórychznaczącowzrósłautorytet
królewskiwAnglii.Chociażpośmiercijegoojcaw1087r.Anglia
iNormandiarozdzieliłysię,Henrykwsposóbbezlitosnyzjednoczył
jenanowo.PoprzejęciukoronyangielskiejpośmiercibrataWilhelma
Rudegow1100r.,wroku1106wbitwiepodTinchebrayHenryk
pokonałdrugiegozestarszychbraci,RobertaKrótkoudego,wskutek
czegoprzejąłkontrolęnadNormandią.Odtegoczasuprzezniemal
trzydzieścilatprzetrzymywałRobertawzamkuCardiff(początkowo,
nimzostałosadzonywCardiff,RobertbyłwięźniemwzamkuDevizes
–przyp.red.).
WmiędzyczasieHenrykpopierałłączeniesięrodówarystokracji
anglo-normandzkiej,którychuprawyiposiadłościziemskiesięgały
KanałuLaManche.NatomiastpoślubiająckrólowąMatyldę,chciał
połączyćkrewNormanówiSasówwceluzałagodzeniazatargów
zczęściąpoddanych,zaatakowanychpodczaspodbojunormańskiego.
Byłznakomitymprawodawcąiadministratorem.Stworzył
wyrafinowanysystemanglonormandzkiegorządu,cobyłoznacznym
postępemwstosunkudotego,któryznanozczasówpanowania
WilhelmaZdobywcyczyteżjegobrata–WilhelmaRudego.Przyznał
baronomangielskimKartęSwobód,którejprzepisyhonorowałyprawa
