Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wrezultacieskifwywróciłsiędogórydnemizatonął.Matyldynie
uratowano.ZginąłrównieżWilhelmAdelin,książęNormandii
iprzyszłykrólAnglii.JakująłtokronikarzHenryzHuntington,
„zamiastnosićzłotąkoronę,jegogłowaroztrzaskałasięomorskie
skały”.
Katastrofę„BiałegoStatku”przeżyłzaledwiejedenczłowiek.Był
torzeźnikzRouen,którywszedłnapokładjednostkiwBarfleur,
byzebraćpłatnościzadługi,iktóregorozbawionetowarzystwo
postanowiłozabraćzesobąwpodróżmorską.Kiedystatekposzedł
nadno,owinąłsięwskórybaranie,żebysięogrzać,iprzylgnął
dostrzaskanejdrewnianejbelki.Rankiem,dryfująccałkowicie
przemoczony,dotarłdobrzeguitamteżopowiedziałswojąhistorię.
Kilkaciałjakiśczaspóźniejwyrzuciłomorze.
StatekkrólaHenryka,dowodzonyprzezdoświadczonychludzi
inawigowanyzostrożnościąiuwagą,dopłynąłdoAngliibezszwanku,
zaśkrólwrazzdomownikamizajęlisięprzygotowaniamidoobchodów
uroczystościBożegoNarodzenia.Kiedynadwórdotarłypotworne
wieściokatastrofiewBarfleur,przyjętojewniemymprzerażeniu.
Henrykapoczątkowotrzymanownieświadomości.Zarówno
możnowładcy,jakiurzędnicytruchlelinamyślopoinformowaniu
króla,żejegodzieci,wtymukochanynastępca,stałysię–jak
tookreśliłWilliamzMalmesbury–„pokarmemdlapotworów
zgłębin”.WkońcudoHenrykawysłanomałegochłopca,aby
przekazałmustrasznąnowinę.Ówrzuciłsiędostópwładcyipłacząc,
opowiedziałotragedii.WedługOrdericaVitalisa,Henryk„upadł
naziemię,przygniecionybólem”.Mówiono,żejużnigdywżyciusię
nieuśmiechnął.
Zatonięcie„BiałegoStatku”byłonietylkoosobistątragedią
HenrykaI.Byłatotakżekatastrofapolitycznadladynastii
normandzkiej.MówiącsłowamiHenry’egozHuntington:„Nadzieja
