Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
LudwikaiEleonoryzanieważnyzewzględunałącząceichzbyt
bliskiepokrewieństwo.Eleonoramiałazachowaćdziedziczneksięstwo
Akwitanii,aLudwikowipowierzonoopiekęnadcórkami.Oboje
odczuliulgę.MałżeństwoLudwika,jakkażdegoKapetyngaodczasów
FilipaI,zostałoanulowane.Eleonorazaśuwolniłasięodmęża-
mnicha.
RadośćksiężnejAkwitaniizpewnościąjednakprzyćmiła
świadomość,żewwiekudwudziestuośmiulatznalazłasięwpodobnej
sytuacjijakwdniuśmierciswojegoojca.Pounieważnieniu
małżeństwastałasiępożądanąkandydatkąnarynkumatrymonialnym,
zwłaszczażechętnychnajejziemieniebrakowało.Wmarcu1152
r.wybrałasięwniebezpiecznąpodróżprzezDolinęLoary
zBeaugencydoPoitiers,głównejsiedzibyswojegoksięstwa.Wiedząc,
żeokolicajestniebezpieczna,podróżowaławwielkimpośpiechu.
Wokółszerzyłysięwieści,żeniejestjużkrólowąFrancji,atym
samymojejrękęmogąstaraćsiękolejnikonkurenci.Mówiłosię,
żepodążalionizaniązdwóchkierunków.WedługkronikarzazTours,
naEleonorępróbowalizaczaićsięzarównoTybaldV,hrabiaBlois,jak
iGodfrydPlantagenetMłodszy(szesnastoletnibratHenryka),
wnadzieiuprowadzeniajejizmuszeniadomałżeństwa.
PiętnaścielatspędzonychnaparyskimdworzenauczyłoEleonorę
kilkusposobówumożliwiającychpolityczneprzetrwanie.Wiedziała,
żedlasamotnejkobietymałżeństwobyłonieuniknionąkoniecznością,
alezamierzałazawrzećjenawłasnychwarunkach.Takwięcpędząc
konnowkierunkuPoitiersiskuteczniewymykającsięswoim
niedoszłymporywaczom,myślałaojedynymczłowieku,który
najlepiejmógłbyzabezpieczyćjejprzyszłość.HenrykPlantagenet,
książęNormandiiorazhrabiaAndegaweniiisąsiadującychzjej
ziemiamihrabstwMaineiTurenii,stacjonowałwLisieux,blisko
wybrzeżaNormandii.PrzygotowywałwłaśnieinwazjęnaAnglię,gdzie
