Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Potworniezgrzeszyłemiterazczekamniewieczne
potępienie.Zato,cosiędzieje,zacałemojeżycie,
zawszystkiemojebłędy”.Aletymjużsięzajmują
psychiatrzy.
Wyobrażamsobie,żeznutąwiecznegopoczucia
winymożnateżwmiarędobrzefunkcjonować.
Najwyżejwmiarę.Choćsąitacy,którzywpoczuciuwiny
sięrozgaszczają.Iwcaleniechcązniegowychodzić.
AlfredAdler,austriackiterapeuta,uważał,
żepoczuciewinyto„unikiwycofaniesię
zdziałania”.
Awiepani,żeonswojąteoriępsychoterapeutycznąoparł
naobserwacjibawiącychsięwparkudzieciinawątku
dotyczącyminstynktumocy,tego,żeczłowiekpotrzebuje
byćsprawczy,lepszy,mocniejszy?Poczuciewiny,
wktórymsięutyka,tozaprzeczeniesprawczości:
„Wszystkotomojawina.No,aletakijużjesteminic
natonieporadzę”.Takanisza.
Icowniejfajnego?
Wygodniemożebyć.
Przedewszystkimnietrzebaryzykowaćczegośnowego.
Sprawdzać,czydałobysięinaczej,czymożnamieć
jednakjakiśwpływnarzeczywistość.
Powiedzmy,żeojciecwszkoleciąglesłyszy,żesyn
sprawiakłopoty.Izakażdymrazemczujesięztego
powoduwinny,alenicwtejsprawienierobipozatym,
żeczasempowiedosyna:„Nieprzejmujsię.Toprzeze
mnie.Jachybapoprostujestemkiepskimojcem”.
Amógłbyspróbowaćprzejśćdoofensywyipomyśleć,
wjakimstopniurzeczywiściejestwspółodpowiedzialny
zatęsytuację.Jakmożesynowipomóc?Jakimawpływ
nazmianęjegozachowania?
Mniesięwydaje,żepodrugiejstroniepoczuciawinyjest
pytanieotwórczość.Takąprzezmałe„t”.Odziałanie.
