Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Orzeczywistości,któraprzerastanawet
najśmielszeoczekiwania
Atocidopiero!Pośmiercinieczekanasżadnanicość!Pożyciu
czekanascaławieczność!
Taprawdarozświetlamyślitakimblaskiem,żeblednieprzy
nimwszystko,blednąnawetnajboleśniejszeżycioweprzejścia.
Nic,aletonicniejestwstanieprzyćmićperspektywywieczności.
Aimbardziejpróbujemytęprawdęzgłębić,tymbardziejnasona
szokuje.
Każdykiedyśwydaostatnietchnienie.Jednakgdylosposkąpi
namnastępnegooddechu,wynurzymysięznaszychciał,rzucimy
okiemnacielesnąpowłokęialbozabawimychwilędłużej
naziemskimpadole,bypokrzepićpogrążonychwsmutku
bliskich,albożwaworuszymywstronęŚwiatłości,którejcałą
krasęniebawemukażązamieszczonetuopisy.Wgęstwinie
promienipowitanassamPan,amożepowitająnasaniołowiealbo
nasizmarlikrewni.
Cóżinnegopowinnonaszachwycaćniżwłaśnietaka
perspektywa?Przecieżtowieśćnadwieściami.Absolutnie
niepojęta.
Niejesttożadnamrzonka.Towieśćotym,żenasze
najskrytszemarzenia
niemusząsięjużspełniać,bowłaśniestały
sięrzeczywistością.
Poopuszczeniunaszegociała,którenaraziejestnam
niezbędnejakodzienienaziemialboskafanderwprzestrzeni
kosmicznej,rozpoczynamynowyetapnaszegożycia.Toniezwykłe
przejście,boprostozeświataczterechżywiołów—powietrza,
wody,ogniaiprochuziemi—naszacielesnośćzanurzysię
wżywiołblasku.
Przyjdziechwila,kiedyzprędkościąprzekraczającąprocesory
generująceprzestrzeniewirtualneroztocząsięprzednaminowe
wymiaryrzeczywistości.Wtedynawetnajszybszysprzętnie
dorównazawrotnemupędowiświadomości.Nicniezdoła
spowolnićimpetunaszegopoznaniaiprzeniknięciadonowego
