Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
11
zespołecznościąosóbniepełnosprawnych(cominghome),ułatwiawspółdziałanie
narzeczwłasnegośrodowiska,pomagapozyskiwaćpotrzebneinformacjeorazdaje
poczuciewsparciaemocjonalnegoizrozumienia.Natrzecimetapie,wewnętrznej
integracjipodobieństwiodmienności(comingtogether),następujewyjściepoza
dychotomicznerozróżnienienato,czegoprzezniepełnosprawnośćosiągnąćnie
możnaito,copomimoniepełnosprawnościjestmożliwedozrealizowania.Nie-
ustannezadawaniesobiepytaniancomogę,adoczegoniejestemzdolny”stawia
przedkoniecznościąradzeniasobieznapięciemwpostacidysonansu,cowkon-
sekwencjinegujeszansenapełnąakceptacjęsiebiesamegoibudowaniestabilnej
samooceny.Naetapieczwartym,integracjiwewnętrznychodczućzesposobem
prezentacjisiebie(comingout),dochodzidopogodzeniawłasnychprzekonań
osobiezwizerunkiemprzedstawianyminnym.Poczucienbyciasobą”bezwzględu
naokolicznościjestniezbędnedlakształtowaniaświadomościsiebie(Gill1997).
Należymiećnauwadzeto,żepełnaintegracjaosóbniepełnosprawnych
wobrębiespołeczeństwapowinnaprowadzićdowyrównywaniaszanswśród
wszystkichjegoczłonków,aleniemusigwarantowaćrównościpozycji(Friedman
1953,s.126-134),którychwartośćwspołeczeństwachnowoczesnychjestnaogół
mierzonawodniesieniudoprzywilejów(dostępnościdóbriusługzależnejodwyso-
kościdochodów),władzyczyspołecznegouznaniapodpostaciąprestiżu.Chociaż
nzłożonyidynamicznycharakterstratyfikacjisprawia,iżmałoprawdopodobnajest
jakaśmonolitycznaimonokauzalnakonceptualizacjazwiązanychzniązjawisk”
(Berger1995,s.103-104),tojednakomiejscuwhierarchiispołecznegouwarstwie-
niadecydujeprzedewszystkimstatussocjoekonomiczny.Jestonkonsekwencją
uzdolnieńikompetencji,czylielementówskładowychkapitałuludzkiego,które
nzainwestowane”przynosząwymiernyzyskwpostacipieniędzy,dóbrczyuznania.
Ponieważbudowaniestatusuwspołeczeństwieotwartymjestprzedewszystkim
kwestiąindywidualnychpredyspozycjijednostki,niemożnanegowaćfaktu,że
niepełnosprawnośćjestczynnikiem,którywmniejszymlubwiększymstopniugo
warunkuje.Niemusitobyćoddziaływanienegatywne,gdyżprzeszkodywywołane
dysfunkcjąmogądziałaćmotywującoi/lubmobilizująco.Alenawetwtakimprzy-
padkuspektrumdostępnychcelówiśrodkówjestznacznieograniczone,akoszty
działańpodwyższone.Siłąrzeczyistnienietychbariermożezniechęcaćdopodej-
mowaniadziałańwieleosóbzmagającychsięzeswojąniepełnosprawnością.
Wprzypadkuosóbniepełnosprawnychsątoczynnikideterminujące,jeśliprzy-
jąćzapunktodniesieniasytuacjęcałejkategoriispołecznej,anieposzczególnych
jednostek.Równośćszansumożliwiapojedynczymjednostkomwykorzystanieich
zdolnościidziękitemuosiągnięciesukcesu,któregowskaźnikiemjestadekwatna
statystycznamiararozpatrywananatleogółu(np.wodniesieniudoprzeciętnych
dochodów,odsetkabezrobotnychczydominującegopoziomuwykształcenia).
Zdecydowanietrudniejjesttakisukcesnzaprogramować”idoniegodoprowadzić
