Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięwszystkiego,comógłiwyjśćstądjaknajszybciej,za-
nimsięwyda,żejestoszustem.
–Spokojnie,proszęsięniedenerwować.Chodzimi
tylkookilkaprostychpytań.–Michaeltymrazemprzyjął
taktykędobregogliniarza.Bardziejsięodnajdywałwroli
„tegozłego”,amiłepogaduszkizostawiałdlaPhilipa.
Aleterazbyłsamimiałprzeczucie,żetatechnikalepiej
zadziałanarecepcjonistkę.–Jakdługotupracujesz?
–Niedawnominęłopięćlat–odpowiedziaładziew-
czynaniepewnie.
–Czylirozumiem,żeznałaśpaniąThompson.Praco-
wałyścietuwtymsamymczasie.
–Tak,zgadzasię.
–Comożeszmioniejpowiedzieć?Jakabyła?
–Wiepan,–zawahałasię–ciężkomitopowiedzieć.
Nieznałamjejosobiściezbytdobrze.Byłaraczejza-
mkniętawsobieipraktycznienigdynierozmawiałyśmy
nażadnetematyniedotyczącepracy.
–Dobrze.–Michaelpokiwałgłową.–Wtakimrazie
jakjużrozmawiałyściezesobąnatematysłużbowe,to
jakaonabyła?Jakąmiałaosobowość?Lubiłaśją?
–Byłabardzodobrąmasażystką.Często,kiedyktoś
przychodziłdonasnamasaż,tożyczyłsobietylkoma-
sażuAnnie.Kliencibylibardzozadowoleni,chwaliliją,
niektórzyprzynosilijejdrobneprezentywramachpo-
dziękowań.Nierzadkobyłotak,żewoleliczekaćnawet
kilkatygodninawolnytermindoAnn,zamiastzapisać
47
