Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
POCHWAŁAPORAŻKI
choroby,któratowarzyszynaszejniemal-nicości–możnazatem
rzec,żePochwałaporażkitoksiążkabeckettowska.
Pojawiasięzatempytanie,jakrozróżnićprawdziwąporażkęod
tejfałszywej,sprzedawanejprzezgurusamopomocy?Toproste:
prawdziwaporażkazawszeprowadzidopokory.Jeślitegonierobi,
toniejesttoprawdziwaporażka,tylko„kroknadrodzedosukcesu”
–innymisłowy:oszukiwaniesamegosiebie.Atonieprowadzido
uzdrowienia,tylkowręczprzeciwnie–dopogłębieniachoroby.
Książkataniejestoporażcejakosztucedlasztuki,leczopo-
korze,którązradzawczłowieku,ioprocesieuzdrowienia,które-
mudajepoczątek.Jedyniepokora,czyli„bezinteresownyszacunek
dlarzeczywistości”,jaktoujęłaIrisMurdoch,pozwalanampojąć,
cosiędzieje.Kiedyosiągniemypokorę,wtedypoczujemy,że
jesteśmynadrodzedouzdrowienia,bowiembędzietooznaczało,
żezaczęliśmywyplątywaćsięzuwikłaniaegzystencji.
Jeślizatemtwoimcelemjestsukcesinieinteresujeciępokora,
tomożeszspokojnieodłożyćtęksiążkęzpowrotemnapółkę.Nie
pomożeciona,ajedyniezwiedziezdrogi.
Zregułytraktujemyporażkępoważnie.Samaideaprzyjrzenia
sięjejbliżejsprawia,żeczujemysięnieswojo–niechcemyjej
dotykać,żebysięniezarazić.Jestto,nomenomen,dotkliwaironia,
boprzecieżprzychodzimynaświatwcałościspowityporażką.
Wszystkotosprawia,żebadanieporażkitowyczynniemalakro-
batyczny:obserwujemyjąwświeciezewnętrznym,alemusimy
równieżdostrzecjąwnassamych,wnajciemniejszychzakątkach
naszychumysłówiserc.Znajdujemyjąwkonkretnychosobach,ale
równieżwogólespołeczeństwa,zarównownaturze,jakiwkulturze.
Możemyprześledzićjejobecnośćwreligii,polityce,biznesieiwsu-
miewkażdymobszarzeludzkiejdziałalności.Niezapominajmyrów-
nież,żenaszegowgląduwporażkędokonujemymysami,wadliwi
obserwatorzy:przyglądamysięjejzmęczonymioczyma,rozmyślamy
nadniązapomocąnaszychskłonnychdobłędówumysłówiprze-
kazujemyto,coodkryliśmy,zapomocąjęzyka,któremudalekodo
perfekcji.Każdebadanieporażkijestsamowsobiejejprzykładem.