Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dyskusja
Wynikidwóchprzedstawionychwtymtekściebadań
dotycząszerokichidentyfikacjikobietimężczyzn.
Badanie1zostałoprzeprowadzonenapróbieponad
3tysięcyPolakówwwieku16–44lat,abadanie
2nagrupie99pracownikówróżnychfirmwwieku21–75
lat.Wbadaniu1mierzonojedynieidentyfikacjespołeczne
wzależnościodpłcirespondentów,awbadaniu
2uwzględnionotakżeichpłećpsychologiczną.
Napodstawieliteraturyibadańdotyczącychróżnic
płciowychmożnabyłowysunąćprzeciwnehipotezy
natematszerokichidentyfikacjikobietimężczyzn:
zgodniezklasycznympodejściemdostereotypówpłci
tokobietybędąsięsilniejidentyfikowaćzewszystkimi
grupami/zbiorowościami(H1a),natomiastzgodnie
zteoriądiadycznegocharakteruwspólnotowościkobiet
iplemiennegomężczyzn(Baumeister,Sommer,1997;
Gabriel,Gardner,1999;Wojciszke,2010)tokobietysilniej
niżmężczyźnibędąsięidentyfikowaćzwęższymi
grupami/zbiorowościami,amężczyźnibędąsię
identyfikowaćsilniejniżkobietyzszerszymi
grupami/zbiorowościami(H1b).
Podobniewodniesieniudopłcipsychologicznej,
zgodniezklasycznympodejściemdostereotypówpłci,
możnasiębyłospodziewać,żeosobyodużymnasileniu
cechkobiecychwswejpłcipsychologicznej(awięc
kobieceiandrogyniczne)będąnajsilniejokazywaćswoje
zgodnezestereotypemkobiecościnastawienienatroskę
oinnychiichidentyfikacjespołecznebędąsilniejszeniż
osóbomęskiejinieokreślonejpłcipsychologicznej(H2a).
Jeślijednakprawdziwejestzałożenieodiadycznym
charakterzewspólnotowościkobietiplemiennym
mężczyzn,tomożnapostawićinnehipotezy:osoby
odużymnasileniucechkobiecychwswejpłci
psychologicznejsilniejniżosobyodużymnasileniucech
męskichbędąsięidentyfikowaćzwęższymi
grupami/zbiorowościami(H2b),aosobyodużym
