Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
C.Zieliński,Podstawyprojektowaniauk
ł
adówcyfrowych,Warszawa2010
ISBN978-83-01-15519-3,©byWNPWN2003
26
2.Układykombinacyjne
wejściemawartość0.Wtensposóbdlatejkonkretnejkombinacjiwartościsygnałów
wejściowychiloczyntenprzyjmiewartość1itakateżjestwartośćfunkcjiycdlatej
kombinacjiwartościwejściowych.Należyzwrócićuwagę,żedlawszystkichinnych
wartościwejściowychdanyiloczynprzyjmiewartość0,cojestzgodneznaszymi
intencjami.
Zastosowaniepowyższejzasadywprzypadkuwyjśćymorazycbyłodośćproste,
gdyżprzyjmowałyonewartość1tylkodlajednejkombinacjiwartościsygnałówwej-
ściowych.Wprzypadkuwyjściaywjednaktakniejest.Wyjścieyw=1ażwtrzech
przypadkach:
yw=1,jeżeli[xs,xp,xd,xj]lub[xs,xp,xd,xj]lub[xs,xp,xd,xj].
[1,1,1,1]
[1,1,1,0]
[1,1,0,0]
Możnatouwiecznić,stosujączapismieszanyskładającysięzwprowadzonejjużskró-
conejnotacjidlailoczynuinegacjioraztradycyjnesymbolealternatywy
yw=xsxpxdxj∨xsxpxdxj∨xsxpxdxj,
niemniejjednakznacznieczęściejstosujesięczytelniejszyzapis
yw=xsxpxdxj+xsxpxdxj+xsxpxdxj.
(2.6)
Wtymprzypadkudlakażdejkombinacjiwartościwejściowych,dlaktórejnawyjściu
ywpojawiasięsygnałowartości1,stworzonooddzielnyiloczynwedługzasadystoso-
wanejprzydefiniowaniufunkcjiymorazyc.Funkcjaywmusijednakprzybraćwartość
1,jeżelichoćjednaztychkombinacjiwejśćsiępojawi.Rozsądnymrozwiązaniemjest
połączenietakuzyskanychiloczynówzapomocąoperatoraalternatywy,zwanegorów-
nieżsumąlogicznąlubkrócejsumą,stądpojawiłsiętradycyjnysymboldodawania
wwyrażeniu(2.6).
Stosującjużwprowadzonezasadyoraznotacjęwektorową,beztrudumożnawy-
znaczyćpostaćyz
yz=1,jeżeli[xs,xp,xd,xj]lub[xs,xp,xd,xj]
[1,0,0,1]
[1,0,1,0]
lub[xs,xp,xd,xj]lub[xs,xp,xd,xj].
[1,0,1,1]
[1,1,0,1]
Algebraicznapostaćtegozapisujestnastępująca:
yz=xsxpxdxj+xsxpxdxj+xsxpxdxj+xsxpxdxj.
2.1.3.Podstawowebramki
(2.7)
Matematycznyzapisprzedstawionychfunkcjimożewywoływaćwnaswielkiewzru-
szeniezwiązanezdostarczonymiwrażeniamiestetycznymi,alesamwsobieniebędzie
