Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
Podstawyzarządzaniadlainżynierów
Wśródinnychprzedstawicielitegonurtuzauważyćnależy:H.L.Gantta,który
opracowałm.in.wykressłużącykierownikomdoplanowaniaikoordynowaniaprac,
orazmałżeństwoLilianiFrankaGilbrethów,którzyzajmowalisięwszczególności
analiząruchówrąkiciałapracownikówwceluwyeliminowaniatychruchów,które
byłyzbędne.
Nurtadministracyjnykojarzonyjestszczególniezosobąfrancuskiegoin-
żynieraH.Fayola,którywprzeciwieństwiedoF.W
.Taylorawcentrumswojej
analizypostawiłproblematykękierowaniaorganizacją.Swojepoglądyzawarł
wpracyAdministrationindustrielleetgenerale[Fayol,1926],któraopublikowana
zostaław1916roku.Jegowkładwrozwójnaukoorganizacjiizarządzaniuwidać
szczególniewtakichrozwiązaniach,jak[Barabel,Meier,2010,s.13]:
1)opracowaniekoncepcjistrukturyfunkcjonalnej,wktórejwyodrębniłsześć
głównychobszarówdziałańworganizacji;
2)kategoryzacjagłównychfunkcjizarządczych(administracyjnych),poprzez
wyodrębnienie:planowania,organizowania,rozkazywania,koordynowania
orazkontrolowania;
3)określeniecechdobregomenedżera(m.in.uprzejmeitaktownezarządzanie
swoimipodwładnymi);
4)wyodrębnieniegłównychobszarówfunkcjonalnychprzedsiębiorstw:tech-
nicznych,handlowych,finansowych,ubezpieczeniowych,rachunkowych
iadministracyjnych;
5)opracowanie14zasadzarządzania.
Istotnywkładwrozwójnurtuadministracyjnegowniósłtakżeniemiecki
socjologMaxWeber,któryopracowałidealnerozwiązaniaorganizacyjne,które
nazwałbiurokracją.Propagowaneprzezniegopodejściedozarządzaniapowinno
byćopartem.in.nawładzylegalnejpochodzącejznadanialubwyboru,skon-
struowaniujednoznaczniezdefiniowanejstrukturybiurokratycznej,stosowaniu
zasadykompetencjiipodziałupracy,standaryzacjiprocedur,kierowaniupoprzez
przepisyiregulaminy.DotegonurtuzaliczyćtakżemożnaBrytyjczykaLyndalla
Urwicka,któryumiejętniełączyłteorienaukowegozarządzaniazkoncepcjami
uniwersalistycznymi(administracyjnymi).
Szkołaklasycznastworzyłapodstawypozwalającerozwinąćsięnauceoor-
ganizacjiizarządzaniu,ale–cooczywiste–nierozwiązaławszystkichproblemów
ztegozakresu.Podkreślićnależy,żeprzedstawicieletejszkołymielibezpośredni
związekzpraktykązarządzania,większośćrozwiązańteoretycznychpowstawało
wdrodzeeksperymentów,azichdoradztwachętniekorzystaliprzedsiębiorcy,
czegodobrymprzykłademjestHenryFord.Słabościątegopodejściadozarzą-
dzaniabyłowszczególnościto,żezbytmałąwagęprzykładaliprzedstawiciele
tegokierunkudoludzkichaspektówzarządzania.Ztegopowodu–jaksię
wydaje–wdalszychbadaniachproblematykatazostałapodjętawmożliwie
kompleksowysposób.
