Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
komunikacyjnych(ESOKJ,s.112–113).Bardziejszczegółowe
wskaźnikinajczęstszychdziałańocharakterzejęzykowym
zaproponowanowewspomnianymCEFR,natomiastdyskursywny
czyteżtekstowycharaktersamejkompetencjipragmatycznejnie
zostałznaczącozmieniony.Samakompetencjajesttamdefiniowana
następująco:
[…]linguisticcompetenceisconcernedwithlanguageusage(asin‘correct
usage’)andhencewithlanguageresources,knowledgeofthelanguage
asasystem,whereaspragmaticcompetenceisconcernedwithactuallanguage
useinthe(co-)constructionoftext.Pragmaticcompetenceisthusprimarily
concernedwiththeuser/learner’sknowledgeoftheprinciplesoflanguageuse
[…]
2
(CEFR,s.138).
OpisyidefinicjekompetencjipragmatycznejwESOKJiCEFR
zatemzorientowaneprzedewszystkimnadwojakorozumiany
dyskurs:jakowyabstrahowaneregułytworzeniaspójnegotekstuoraz
jakoschematykomunikacyjne,którychznajomośćznaczącoułatwia
osiąganiezamierzonychcelów.OdmiennajestpropozycjaLyle’a
Bachmana,którypodzieliłkompetencjęjęzykowąnadwieskładowe:
organizacyjnąorazpragmatyczną.Wskładpierwszejwchodzą
kompetencjagramatycznaorazkompetencjatekstowa(textual
competence),którawznacznejmierzepokrywasięzkompetencją
dyskursywnąopisywanąprzezESOKJbadaczumieszczawjej
obrębiem.in.schematykomunikacyjne,organizacjęretorycznąoraz
kohezję.Kompetencjępragmatycznąpodzielononatomiast
nakompetencjęillokucyjną(illocutionarycompetence)oraz
kompetencjęsocjolingwistyczną.Pierwszajestzorientowana
funkcjonalnieiobejmujefunkcjeheurystyczne,manipulacyjne
iprzedstawieniowe,druganatomiastwiedzęzzakresukultury
języka,wszczególnościstylów,rejestróworazobszaruodniesień
kulturowych(Bachman1990,s.87–98).