Polityka społeczno-gospodarcza w UE

Marta Postuła

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-01-20488-4

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2019

Liczba stron:

301

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Postuła, Marta. Polityka społeczno-gospodarcza w UE. Red. . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2019, 301 s. ISBN 978-83-01-20488-4

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Postuła, M.

T1 Polityka społeczno-gospodarcza w UE

PB Wydawnictwo Naukowe PWN

PP Warszawa

YR 2019

SN 978-83-01-20488-4

Bibliografia BibTex:

@Book{ 202209, author = "Postuła, Marta", editor = "", title = "Polityka społeczno-gospodarcza w UE", publisher = "Wydawnictwo Naukowe PWN", year = "2019", address = "Warszawa", isbn = "978-83-01-20488-4" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Postuła, Marta

ED -

TI - Polityka społeczno-gospodarcza w UE

PB - Wydawnictwo Naukowe PWN

CY - Warszawa

PY - 2019

SN - 978-83-01-20488-4

ER -

Netografia (standard APA):

Postuła, Marta. Polityka społeczno-gospodarcza w UE [baza danych online] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2019 [dostęp: 24 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/polityka-spoleczno-gospodarcza-w-ue-marta-postula-202209.

finanse, polityka gospodarcza, polityka społeczna

Publikacja wpisuje się w toczącą się w środowisku praktyków i teoretyków dyskusję na temat słabości działania instytucji ponadnarodowych, jak i krajowych, które uwidocznił kryzys finansowy. Czy wyciągnęliśmy właściwe wnioski i jesteśmy lepiej przy...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-01-20488-4

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2019

Liczba stron:

301

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wprowadzenie10
Rozdział 1. Współczesne wyzwania polityki gospodarczej na poziomie krajowym i europejskim20
Wstęp22
1.1. Uwarunkowania i przyczyny kryzysu w latach 2007-200823
1.2. Spotęgowanie problemów Unii Europejskiej w wyniku kryzysu30
1.3. Państwo aktywne jako uczestnik gry rynkowej32
1.4. Współczesna dyskusja nad paradygmatami ekonomicznymi37
1.4.1. Nowy nacjonalizm jako odpowiedź na kryzys37
1.4.2. Nowy pragmatyzm – polski głos w dyskusji o nowym paradygmacie42
1.4.3. Działania prowadzone metodą prób i błędów bez jednoznacznych paradygmatów45
1.5. Unia Europejska przyszłości – integracja czy nacjonalizm48
1.5.1. Komisja Europejska – propozycje reform48
1.5.2. Komu Unia Europejska na pierwszy rzut oka najmniej się opłaca52
1.5.3. Dyskusja krajów członkowskich o przyszłości Unii Europejskiej55
Podsumowanie57
Rozdział 2. Narzędzia koordynacji polityki makroekonomicznej na poziomie europejskim – ocena i rekomendacje60
2.1. Integracja gospodarcza a polityka fiskalna krajów Unii Europejskiej62
Wstęp62
2.1.1. Europejska polityka fiskalna – kryteria z Maastricht i finansowanie zrównoważonego rozwoju62
2.1.2. Europejskie rozwiązania legislacyjne dotyczące koordynacji polityki budżetowej65
2.2. Średniookresowe dokumenty planistyczne jako wiarygodne narzędzia oceny sytuacji fiskalnej krajów UE69
2.2.1. Średniookresowe planowanie jako istotny element polityki europejskiej69
2.2.2. Analiza wiarygodności prognoz krajów członkowskich przedstawianych Komisji Europejskiej72
2.3. Skuteczność europejskich rozwiązań dotyczących reguł fiskalnych88
2.3.1. Kryteria z Maastricht jako ponadnarodowe reguły fiskalne88
2.3.2. Analiza skuteczności reguł europejskich w odniesieniu do stabilności fiskalnej i stabilności finansów publicznych89
Podsumowanie101
Rozdział 3. Ewolucja roli, skali i kierunków oddziaływania środków europejskich104
Wstęp106
3.1. Skala i podstawowe uwarunkowania finansowego oddziaływania UE w latach 1995-2017107
3.2. Analiza struktury finansowego oddziaływania UE – kierunki wydatkowania środków w ramach budżetów 1995–1999112
3.3. Strategia lizbońska jako impuls do poszukiwania sposobów optymalizowania alokacji budżetu unijnego114
3.3.1. Geneza strategii lizbońskiej – starania o osiągnięcie przez UE czołowej pozycji konkurencyjnej w globalnej gospodarce114
3.3.2. Przyjęcie strategii lizbońskiej i jej założenia116
3.3.3. Specyfika alokacji budżetów UE w okresie 2000-2006, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zapewnienia środków na realizację strategii lizbońskiej118
3.3.4. Szczegółowa analiza zmian dynamiki wydatków według poszczególnych tytułów w latach 2000-2006120
3.3.5. Budżety europejskie w latach 2007-2013 – połączenie strategii lizbońskiej ze strategią „Europa 2020”123
3.3.6. Uznanie konieczności weryfikacji dotychczasowych strategicznych podstaw rozwojowych UE126
3.4. Strategia „Europa 2020”127
3.4.1. Założenia i przewidywane cele nowej strategii UE – „Europa 2020”127
3.4.2. Analiza głównych kategorii wydatkowych z budżetu UE w latach 2014-2016131
3.5. Ocena skuteczności wydatkowania środków europejskich134
3.5.1. Zasady i wybór formy kontroli wydatkowania środków z budżetu UE134
3.5.2. Zasady kontroli prowadzonej na poziomie europejskim137
3.5.3. Ocena skuteczności wydatkowania środków z budżetu UE140
3.5.4. Wyniki oceny wykonania zadań w ramach ukończonych projektów147
Podsumowanie149
Rozdział 4. Finanse publiczne jako źródło finansowania rozwoju społeczno-gospodarczego na poziomie krajowym152
Wstęp154
4.1. Wpływ czynników ekonomicznych i strukturalnych na politykę wydatkową krajów UE w latach 1995-2016155
4.1.1. Najważniejsze czynniki polityki wydatkowej w latach 1995-2016155
4.1.2. Ekonomiczne uwarunkowania rozwoju krajów UE160
4.2. Finanse krajowe – kierunki i obszary oddziaływania167
4.2.1. Podział wydatków krajów europejskich na wyodrębnione obszary167
4.2.2. Struktura wydatków krajów członkowskich UE w latach 1995-2016168
4.2.3. Badanie wpływu struktury wydatków na wskaźnik HDI177
4.3. Członkostwo w UE a wydatki na poziomie krajowym179
4.3.1. Analiza „starych” krajów UE w podziale na trzy okresy180
4.3.2. Analiza wydatków wszystkich krajów UE w latach 1995–2016195
4.3.3. Wpływ członkostwa w UE na strukturę wydatków200
Podsumowanie209
Rozdział 5. Identyfikacja zadań o charakterze krajowym, europejskim i globalnym jako proces zwiększający efektywność ich realizacji212
5.1. Klasyfikacja zadań o charakterze krajowym, europejskim i globalnym214
Wstęp214
5.1.1. Geneza proponowanego podziału zadań publicznych214
5.1.2. Autorska propozycja podziału zadań publicznych na krajowe, europejskie i globalne217
5.2. Zadania o charakterze globalnym221
5.2.1. Zadanie globalne221
5.2.2. Polityka środowiskowa jako wyzwanie i zadanie globalne223
5.2.3. Globalny wymiar kwestii związanych z ochroną środowiska228
5.3. Zadania o charakterze europejskim231
5.3.1. Zadanie europejskie231
5.3.2. Transeuropejska sieć transportowa jako przykład ewolucji zarządzania zadaniem europejskim233
5.3.3. Wnioski wypływające z realizacji zadań europejskich (sieci TEN-T)242
5.3.4. Zarządzanie zadaniami europejskimi – planowanie, realizacja i sprawozdawczość245
5.4. Zadania publiczne na poziomie krajowym249
5.4.1. Zadanie krajowe249
5.4.2. Zadania krajowe jako podstawa realizacji działań publicznych w obszarze pomocy społecznej249
5.4.3. Efektywność realizacji zadań krajowych w zakresie polityki społecznej251
Podsumowanie261
Zakończenie262
Bibliografia272
Indeks296

ROZDZIAŁ1.WSPÓŁCZESNEWYZWANIAPOLITYKIGOSPODARCZEJNAPOZIOMIEKRAJOWYM...

Krytycyneoliberalizmustojąnastanowisku,żetowłaśniepaństwoijegodziałania,

wrazzrozwijającymsięrynkiem,sąkluczemdosukcesugospodarczego.Interwen-

cjonizminstytucjonalnyjestkoniecznościąwspółczesnegokapitalizmu,czegoneo-

liberalizmnieakceptujezewzględunawyznawanewartości,anadewszystkozpowodu

troskiookreślone,grupoweinteresy[Kołodko,2010].

Neoliberalizmniegodzisięnainterwencjonizminstytucjonalnywżyciespołeczne

igospodarcze,ponieważstoinastanowisku,żebez„pomocy”państwaryneksamodziel-

nielepiejsięrozwinie[Dodson,2006].Problemtkwijednakwtym,żeneoliberalizmza

celpolitykigospodarczejnieuznajezrównoważonegodługofalowegorozwoju,który

przysłużysięwszystkimwarstwomspołeczeństwa[Ferge,2000].Zauważyćbowiem

należy,żeneoliberalizmstałsięaparatemwspomagającymwąskągrupęspołeczeń-

stwakosztempozostałejjegoczęści.Jednocześnieposługujesięiwspomagatakimi

wartościami,jak:wolność,demokracja,przedsiębiorczość,konkurencjaiswoboda

gospodarcza–podktórymiwieleosóbpodpiszesiębezzastanowienia.Niemniejjed-

nakotwartapozostajekwestiasposobukorzystaniaztychwartości–czywdemokra-

tycznym,transparentnymspołeczeństwieistniejeprzyzwolenienawykorzystywanie

jakichkolwiekideinakorzyśćmniejszościkosztemwiększości?

Byćmożenajbardziejniebezpiecznymskutkiemneoliberalizmuniesąkryzysy

gospodarcze,którespowodował,alekryzyspolityczny.Wartozauważyć,żewmia-

ręzmniejszaniasięrolipaństwanaszaobywatelskazdolnośćwpływanianakierunki

zmianidziałańpoprzezgłosowanierównieżulegazmianom.Zamiasttegoneoliberal-

nateoriatwierdzi,żeludziemogądokonywaćwyboruzapośrednictwemwydatków.

Problemwtym,żeniektórzymająwięcejdowydanianiżinni:wwielkimkonsumpcjo-

nizmielubdemokracjiudziałowcówgłosyniesąrównomiernierozdzielone[Green-

wood,2011].Rezultatemjestpozbawieniemocywarstwubogichiśrednich.Wzwiązku

ztymzaś,żepartieprawicoweibyłejlewicyprzyjmująpodobnąneoliberalnąpoli-

tykę,pozbawienietegowpływuzamieniasięponiekądwpozbawienierealnychpraw

wyborczych.

Mimowszystkojestcośgodnegopodziwuwneoliberalnymprojekcie,przynajmniej

najegowczesnymetapie.Byłatowyrazista,innowacyjnafilozofiapromowanaprzez

spójnąsiećmyślicieliiaktywistówdysponującychjasnymplanemdziałania.Byłcierp-

liwyiwytrwały.Sukcesneoliberalizmuodzwierciedlarównieżporażkęlewicy.Kiedy

ekonomialaissez-fairedoprowadziładokatastrofyw1929roku,Keynesopracował

kompleksowąteorięekonomiczną,któramiałajązastąpić.Kiedykeynesowskieza-

rządzaniepopytemległowgruzach,wlatach70.XXwieku,pojawiłosięalternatywne

rozwiązanie.Kiedyjednakwroku2008rozpadłsięneoliberalizm,trudnobyłozna-

leźćjedenwyrazistykierunek–paradygmatdalszegodziałania[Thorsen,Lie,2006].

Proponowaniekeynesowskichrozwiązańpodczasostatniegokryzysuzgruntuwska-

zujenazignorowanieoczywistychproblemów,któresięujawniły,orazzmian,jakie

zachodząwotoczeniuglobalnym.Trudnozmobilizowaćludziwokółstarychpomysłów;

Brak wyników

Polityka społeczno-gospodarcza w UE

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra