Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jasne,czyjestczyimśrzecznikiem,możejakiejśgrupy,
czyteżdziałasam.Pozatymzawszetrzebaumieć
wysłuchaćczłowieka.KiedyAnnaszzacząłwarczeć
naludzizamiastichsłuchać,Kajfaszwiedział,żejegoteść
sięzestarzał.
–PrzedwyznawcamiJeszuiNazarejczyka–odparł
Szawełchłodnym,wyważonymgłosem,zlekką
modulacjąsugerującą,żejeszczeniepowiedział
wszystkiego.–Przedkiminnym?
–ImięJeszuiniejestmiobce–rzekłarcykapłan
zudawanąobojętnością.–MówiszotymJeszui,którego
Sanhedrynskazałzabluźnierstwokilkalattemu...sześć,
oiledobrzepamiętamtęsprawę?
Szawełmiałochotękrzyknąć:„Oczywiście,żetak,
idobrzeotymwiesz.Dajmysobiespokójztągrą
wpytania”.Trzebajednakbyłozachowaćwłaściwą
formę,mówiącdokażdegoczłowieka,aszczególnie
doarcykapłana,KohenaGadola,władcywszystkich
Żydów,pomazańca,zroduAarona,zktóregobył
Kajfasz...choćniektórzyuważali,żetenwybórbudzi
wątpliwości,ponieważwpłynęlinaniegoRzymianie
wczasie,gdyWaleriuszGratusbyłnamiestnikiemJudei.
Powiedziałwięctylko:
–Tak,onim.
Przezjednąkrótkąchwilęjegoodpowiedźwywołała
obrazzprzeszłości:wysokimężczyznawpodartym
purpurowympłaszczu,zcierniowąkoronąnagłowie.Nic
niewidział,bokrewzalewałamuoczy.Doprawejręki
włożylimutrzcinę,byudawałaberło.APiłatwskazał
naniego,mówiąccośwrodzaju:„Otoon”albo:„Oto
człowiek”.
–Onumarł–rzekłKajfaszbezbarwnymgłosem.
–Nie,panie,onnieumarł.
Arcykapłanzmarszczyłbrwi.
–Wiem,żeparugłupcówbełkoczecośojego
zmartwychwstaniuipowrocie,aletynapewnonie
