Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dwalatapozdaniuegzaminunauczycielskiego
otrzymałamwsparcieMinisterstwaEdukacjiNarodowej,
któredałomiwolnąrękędopracypedagogicznej
znajmłodsząklasąszkoływpodparyskiejmiejscowości
Gennevilliers,leżącejwobszarzeEdukacyjnejStrefy
Priorytetowejorazstrefyopodwyższonymryzyku
przemocy.Ministerstwoudzieliłomipozwolenia,anawet
zachęciłodoprzeprowadzeniabadań,zpomocą
partnerównaukowych,wceluocenypostępówdzieci.
Eksperymentzaczęłamzdwudziestopięcioosobową
grupądzieciwwiekutrzechiczterechlat(pierwsza
idrugagrupaprzedszkolna).Miałamdodyspozycjidużą
częśćwyposażeniadydaktycznegozaprojektowanego
przezMarięMontessoriiÉdouardaSéguina;mogłamteż
takurządzićklasę,żebydziecimogłybyćjaknajbardziej
samodzielne–pomocedydaktyczneznajdowałysię
namałejwysokości,takbydziecibyływstanie
swobodnieponiesięgać,używaćichiodkładać
jenamiejsce.Usuniętowiększośćstolików,robiącwten
sposóbmiejscenapodłodzenadywaniki,służące
dzieciomprzywieluaktywnościach.Dziecibyły
samodzielne,mogłypracowaćsololubwmałych
grupach,zużyciempomocy,którezostałyimoddane
dodyspozycji.Mogłyswobodnierozmawiać,pomagać
sobiewzajemnieprzezcałydzieńipowtarzać
interesującąjeczynnośćtylerazy,iletylkochciały.
Zajęciatrwałyodgodzinyósmejdoszesnastej,
naturalniezprzerwąnaobiad,pracęwgrupieiprzerwy,
którejednakniemiałystałegocharakteru:
wychodziliśmynazewnątrz,gdydziecitego
