Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żedzieckożyjeimożewnieskrępowanysposób
eksplorowaćotoczenie,byzniebywałąprędkością
odkrywaćświat.Małedzieckoniemożesię
nie
uczyć
.Naukajestdlaniegojak
oddychanie
.Nabywa
wiedzę,niezdającsobieztegosprawyitworzącprzy
tym700do1000nowychpołączeńnasekundę.
Przebywaniewubogimśrodowiskupodczastychlat
intensywnejkreacjimadramatycznekonsekwencjedla
strukturymózgudziecka,wykorzystujeonbowiem
doswojejbudowyto,codostajezotoczenia.Jeśli
dostajeniewiele,rozwijasięźle.Jestzatemjasne,
żejakiśdeficytmożepoważniezaszkodzićjego
potencjałowi.Takjakniesolidnefundamentyzagrażają
stabilnościdomu,taksamosłabeośrodkineuronalne
uniemowlęciaskutkujągorsząstrukturąmózgową
udorosłego,jakimsięonostanie.
Świetnieilustrujetodramatrumuńskichsierot,jaki
ujrzałświatłodziennepoobaleniuNicolaeCeauşescu.
Wpaństwowychdomachdzieckawarunkibyły
koszmarne.Niemowlętależałygodzinamisame,zdane
nasiebie,zakratami,pokilkoronałóżeczko,częstonie
mającdostępudoświatładziennego.Ichkontakt
zdorosłymibyłograniczonydominimum:najedną
opiekunkęmającądbaćohigienęikarmienieprzypadało
dwadzieściorodzieci.Byłytozresztąjedyneformy
interakcji.Dziecitezostałyzatempraktycznie
pozbawionekontaktuzdorosłymiistymulacji
środowiskowej.Tetragicznewarunkispowodowały
poważnyniedorozwójmózgówiograniczenieich
aktywności.Mózgitychdziecibyłymniejszeniż
