Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wadzonycheksperymentów,któreniczegonowegowrozwójnaukinie
wnoszą.Sądził,żesątylkozemstąnaukowcównastudentach(myśmy
musielimordowaćżaby,więciwytopoznajcie).Jegopiosenkabyła
zatemjedyniesatyrąnaniczymnieusprawiedliwionenadzieje.
PanMacuraprzestałbyćredaktoremwmarcu1982roku,kiedy
przerwanomuczteromiesięcznyurlop,naktóryPrezesRadiokomitetu
posłałczęśćdziennikarzy13grudnia.Terazbyłpalaczemc.o.Ale
jednocześniezostałwreszciepanemmagistrem,botaktytułowała
gocałaadministracjawOkręgowymPrzedsiębiorstwieTransportu
iUtrzymaniaDróg.Mechanicy,kierowcy,zmiennikCzesioiportierzy
(niewszyscy)odpoczątkumówilimunaty.
PanMacuraobudziłsię,wyłączyłbudzik,niedającmuszansywy-
kazaniaużyteczności,zebrałsięcicho,żebynieobudzićżonyiwyszedł
wzimnąciemność.Dodworcamiałtrzynaścieminutdrogiszybkim
krokiem.Przeszedłprzezulicę,potemnaukosmiędzyblokami,wszedł
wuliczkęstarychdomkówjednorodzinnych,skręciłprzyogrodzeniu
szkołyiznalazłsiępomiędzycichymiotejporzehotelamirobotni-
czymi,naktóretutejsimówiliNwulce”.Włożyłrękędotorby.Kiedy
dowiedziałsię,żewpodobnejokolicypobiliiobrabowalijegobrata,
zacząłnosićprzysobieciężkikluczfrancuskinamocnymrzemieniu.
Aleitymrazemniktgoniezaczepił.
Pociągprzyjechałpunktualnieo5.56.
PanMacurapowiniendojeżdżaćwcześniejszym,o5.10.Zrobiłto
tylkoraz,nasamympoczątku.DyżurnyportierzDużejPortiernipo-
wiedziałmujednakwtedy,żekartęzegarowąjużmuodbił.Dodał,
nabijającsięwyraźniezezdyscyplinowanianowegopalacza,żeCzesio,
zmiennikzkotłowni,nigdytakwcześnienieprzychodzi.Przecieżwy-
starczybyć,zanimprzyjedzieprzewózzurzędnikami.
PanMacurawsiadłdopierwszegowagonuiusiadłnaswoimsta-
łymmiejscu,wdrugimrzędziesiedzeń,przyoknie,przodemdokie-
runkujazdy.Wolałbypierwszyrząd,aletamzustępudochodziłsmród
moczu,któregoniełagodziłnawetunoszącysięwcałymwagonieza-
pachdymuznajtańszychpapierosów.
22
