Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Bozdarzasię,żejedenmówiinaczejidrugiinaczej.
Młodzimająróżnewłasnesprawy,własne
zmartwienia,własnełzyiuśmiechy,własnemłode
poglądyimłodąpoezję.
Częstoukrywająprzeddorosłymi,bosięwstydzą,nie
ufają,bobojąsię,żebysięznichnieśmieli.
Lubiąsłuchać,kiedydoroślirozmawiajązesobą
–ibardzochcąwiedzieć.
Chcąpoznać–prawidłażycia.
1ochłopcach–autorczęstomanamyśliwszystkiedzieci,jednakwiele
przytaczanychprzykładówjestbliższychżyciudwudziestowiecznych
chłopcówniżdziewczynek.Odstarożytnościpedagogikazajmowałasię
główniewychowaniemchłopców,uważającdziewczynkizamniejważne.
Weźmyteżpoduwagę,żeautorsambyłkiedyśchłopcemiprzeżycia
chłopięcepamiętałzwłasnegodoświadczenia,aróżnicewpodejściu
dochłopcówidziewczynek,wwymaganiachwobecdzieciróżnejpłci,
wichsytuacji,byływtedywiększeniżdzisiaj.Autorporuszatentemat
wrozdziale
Chłopcy–dziewczynki
.
