Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4
Kiedyśmierćprześcignieżycie,ciałonaturalnie
przechodzizmianę.Ki-jeongdowiedziałasięotym
podczaspogrzebuojca.Jegociało,ułożonenatwardym
łożu,przybrałożółtawykolorispuchło,wypełnione
płynemwodobrzusza.Stanowiłoonodowód,żekoniec
życianiejestwcaletakiłatwy.Opuchliznawpewnym
sensiestanowiłatrofeumśmierci.
Ojcaprzyjętodoszpitalazobjawamiżółtaczki
spowodowanejmarskościąwątroby.Jegostanszybkosię
pogorszył.Płynyzebranewotrzewnejniezmniejszały
swojejobjętościpomimocodziennegopodawania
maksymalnychdaweklekówmoczopędnych.Ki-jeong
miaławtedydwadzieściajedenlat,jejmłodszasiostra–
osiem.
Ciałoprzypuszczalnienależącedojejsiostrywogólejej
nieprzypominało.Ki-jeongbyłajednakprzekonana,
żetoona.Podobniejakwprzypadkuichojcaśmierć
zostawiławcieleswojetrofeum.Iniczymświadectwo,
żewojnatabyłabardziejzaciekłaniżzazwyczaj,jegostan
byłmakabryczny.
CiałozostałoznalezionewmiasteczkuJwdolnymbiegu
rzekiNam.Jakaśkobietarzuciłasięwjejodmętytuż
pozakończeniufestiwalulampionów.Podczasjej
poszukiwańnatrafiononazwłokisiostryKi-jeong.Musiało
minąćtrochęczasu,zanimciałomożnabyłoprzenieść.
Zostałyjeszczedowykonaniaróżneprocedury,takiejak
autopsja.Nieznalezionolistupożegnalnego,dlatego
przyczynaśmierciniebyłapewna.To,żeutonęła,było
oczywiste,aleniedałosięstwierdzićzcałkowitą
pewnością,czybyłotosamobójstwo,czywypadek.
