Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iwskazałemjogurtjakojedenzeszkodliwychczynników.
Claudiazapytała,czypodobałmisięwykładdotyczącyzespołu
Aspergera.Sądziła,żetoGenewygłosiłprelekcję,ajawystąpiłem
jedyniewrolisłuchacza.Wyprowadziłemjązbłędu,apotem
przyznałem,żetentematmniezafascynował.
–Czyobjawyniewydawałycisięznajome?–spytała.
Rzeczywiście.IchopisidealniepasowałdoLaszloHevesiego
zwydziałufizyki.Właśniemiałemzreferowaćsłynnąhistorię
zpiżamą,którejbohaterembyłLaszlo,kiedyszesnastoletnisyn
Gene’aCarlwszedłwszkolnymmundurkudokuchni.Siegnąłdo
lodówki,jakbyzamierzałjąotworzyć,lecznagleodwróciłsię
izcałejsiłyzamachnąłsiępięścią,celującwmojągłowę.
Zablokowałematakidelikatnie,alestanowczosprowadziłem
chłopakadoparteru,żebywykazać,żewłaściwyefektmożna
uzyskaćdziękidźwigni,aniezapomocąsiły.Zawszebawimysię
wtensposób,aletymrazemCarlniezauważyłwmojejręce
jogurtu,któryzaplamiłnaszeubrania.
–Nieruszajciesię–powiedziałaClaudia.–Przyniosęścierkę.
Ścierkabyłaniewłaściwymnarzędziemdousuwaniategorodzaju
zabrudzeń.Zkoleipraniewymagaspecjalnejmaszyny,detergentu,
płynudozmiękczaniatkaninitrzebamupoświęcićdużoczasu.
–PożyczękoszulęodGene’a–poinformowałemiruszyłemdo
ichsypialni.
Kiedywróciłemwzadużejbiałejkoszuli,ozdobionejfalbaną,
próbowałemwjakiśsposóbnawiązaćdoprojektu„Żona”,ale
Claudiacałyczasbyłazajętaobowiązkamirodzicielskimi.Zacząłem
sięniecierpliwić.Zarezerwowałemwięcnasobotęstolik
wrestauracjiipoprosiłemswoichprzyjaciół,żebynieplanowalina
tenwieczórżadnychinnychtematówrozmowy.
Prawdęmówiąc,toopóźnieniebyłominarękę,ponieważ
