Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pajęczynach,atrawysrebrząsięwpierwszychpromieniachsłońca.
Kiedyptakizaczynająnieśmiałośpiewać,żebyjużpochwilicałylas
rozbrzmiewałradością.Słodkiejagody,wrzosowiska,szumfal.
Wiedział,żeuwielbiamzachodysłońca,kiedywielkaczerwonakula
stykasięzliniąhoryzontu,powierzchniafalprzezchwilęmienisię
złotem,apojedynczeobłokinapowoligranatowiejącymniebie
zapalająsięczerwienią…CzęstojeździliśmyrazemnadBałtyk.Morze
todługiespacery,mojadłońwjegodłoni,kreślonenamokrympiasku
serca…Tokąpielewpromieniachzachodzącegosłońca,krzykmew,
zamkizpiasku,bursztyny.Toszczęśliweminuty,składającesię
naniezapomnianegodziny,układającesięwdnipełnemiłości.Tam
byliśmytylkomy.Niebyłojegopracyijegostudentów,niebyło
moichprojektów.Czaswyjętyjakbyzinnejrzeczywistości,skradziony
tylkodlanas.
–PojedziemydoTrzęsacza,doKonrada.–GłosBartkawyrwał
mniezzamyślenia.–Cotynato?Pamiętasztamtegalopująceoświcie
konie?
Pamiętałam.Nigdytegoniezapomnę.Chcieliśmyzamówićsobie
jazdy,weszliśmynaterenstadninyinagleusłyszeliśmytętentkońskich
kopyt.Byłwyraźny,corazwyraźniejszyinaglezzalasuwyłoniłosię
stadogalopującychrumaków.Koniejakbyfrunęłyponadłąką.Stałam
zahipnotyzowana.Pamiętamdźwiękkopyt,rozwianegrzywy
iunoszoneprzezpodmuchywiatruogony…
–Pamiętasz?–dopytywałBartek.
–Pamiętam.Jakmogłabymzapomnieć?
–Pojeździmykonnopoplaży,pooglądamyzachodysłońca,
posiedzimyprzykominku.Będziecudownie.Wytrzymajtutajjeszcze
trochę.Mówiłaś,żewyjdziesznaweekend.
Taktwierdziłprofesor.Wytrzymałam.Skończonodiagnostykę.
Wdzieńwypisuprofesorzaprosiłmnienarozmowę.
–Czymogęwejśćzmoimchłopakiem?–zapytałam.
