Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
historiografii,wobszarzebadańnadsztukąlat80.nie
chodziounieważnieniehistoriipolitycznej,ale
przekształceniejejwoparciuonoweźródła,wątki
iujęcia.Nietraktujętuwięckomunizmuprzede
wszystkimjakozbrodniczego,narzuconegosiłąreżimu,
choćoczywiściezdajęsobiesprawęrównieżztegojego
wymiaru.BliżejmijednakdoperspektywyJadwigi
Staniszkis,któraPRLlat80.(zwyjątkiemstanu
wojennego)definiujejakoustrójautorytarno-
biurokratyczny20.Wedługsocjolożkipartiabyławtym
okresiepolimorficznaiskonfliktowanawewnętrznie
(podczasgdywtotalitaryzmiepartiamawyraźnie
wyodrębnionąpodmiotowośćpolityczną);ideologia
miaławymiarrytualny,wkonsekwencjiczegozacierała
sięgranicapomiędzyjęzykiemprywatnymaoficjalnym
(wtotalitaryzmiejestodwrotnie);społeczeństwobyło
zdemobilizowane,ajegorelatywnapodmiotowość
–wyraźna(wtotalitaryzmiespołeczeństwojest
nieustanniemobilizowaneitraktowaneprzezwładzę
jako„zasób”,równieżbiologiczny);panowałquasi-
legalizm,aprawobyłouznanymprzezreżim
instrumentemwładzy(wtotalitaryzmiemamiejsce
nieunormowanyprawnieterror)21.Staniszkiszaznacza
ponadto,żetakzdefiniowanymodelustrojowy
cechowaładecentralizacjauprawnieńorazograniczona
pluralizacja,którapozwalazwiększyćautonomię
społeczeństwabezkoniecznościnadawaniatemu
procesowisztywnejlegitymizacjiprawnej.Jak
zobaczymy,będzietoszczególnieistotnedlakształtu
organizacjiżyciaartystycznegopozakończeniustanu
wojennego.
