Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.Jakmożnawykorzystywaćbadaniejakościoweijakniemożna
35
WilkinsoniKitzingerwoląnatomiasttraktowaćtwierdzenianatemat„po-
zytywnegomyślenia”jakodziałaniaistarająsięzrozumiećjegofunkcje,
zuwzględnieniemokreślonegokontekstuwypowiedzi.Zatem,chociażposługują
sięmetodamipodobnymidotychwłaściwychemocjonalizmowi(wywiadyigru-
pyfokusowe),touzyskanedaneanalizująwsposóbzdecydowanieodmienny.
Wykorzystującto,conazwałemmodelemkonstrukcjonistycznym,Wilkinson
iKitzingerstarająsięzburzyćwizerunek,którymcieszysię„pozytywnemyśle-
nie”,iustalić,kiedyjestonowykorzystywane.
Przyjrzyjmysięfragmentowimateriałupochodzącemuzgrupyfokusowej
złożonejzkobietchorychnarakapiersi:
Fragment2.1[Wilkinson,Kitzinger2000,s.805](zob.Załącznikzawierającyuproszczone
symboletranskrypcji)
Fiona:Życiejestzbytkrótkie,abymartwićsię,czymożeszsobienacośpozwolić,czynie
możeszsobiepozwolić,lubczypowinnaśwydaćpieniądze,czyteżniepowinnaśichwyda-
wać,rozumiecie,myślę,żemy,mymyślimywtakisposób,żepóźnąjesieniąprzyszłe-
gorokubędziemynawakacjachwAustralii.Myślę,żemusisztaktoczuć.Jeślichcesz
tozrobić,musiszdotegozmierzać,dlategożeniktznas,chodzimioto,wszystkojest
wzupełnymporządku,mówią,„ochtak,terazjesteśzdrowa”,wiesz,wiesz,„wszystko
będziewporządku”,aleniktznasniewie,comuprzyniesienastępnytydzieńlubnastępny
miesiąc,lubnastępnyrok.Idlategomyślę,żety,żemusiszmyślećpozytywnie.
Fionakończyswojąwypowiedźnatematwydawaniapieniędzynabieżąco,
ponieważ„życiejestzbytkrótkie”,stwierdzeniem,że„musiszmyślećpozytyw-
nie”.Aleczyoznaczato,żepowinniśmyprzyjąć,żeFionajestosobąpozytywnie
myślącą?
Popierwsze,jakzauważająWilkinsoniKitzinger,Fionawskazuje,żeobiekt,
naktóryukierunkowanejestjejpozytywnemyślenie,jestniewyraźnyiniejed-
norodny.„Niemyślipozytywnieanioraku,aniojegoskutkach,aniteż[owłas-
nym]możliwympowrociedozdrowia,myślinatomiast[oswoimżyciu],pomija-
jącnowotwór”(2000,s.805).
Podrugie,jeżeliprzyjrzymysiębliżejtemu,comówiFiona,możemyzauwa-
żyć,żewykorzystujecałągamęróżnychgłosów,abynadaćkształtwłasnejwy-
powiedzi.„Ty”odpowiadagłosowikażdejrozsądnejosoby(np.„jeślichceszto
zrobić”i„musiszmyślećpozytywnie”).„Oni”pojawiająsięwówczas,gdyod-
wołujesiędoinnychludzi,mówiącychrzeczy,któreniekonieczniemusząokazać
sięprawdziwe.„Ja”używawtedy,gdyprzywołujeosobę,którawszystkojuż
przemyślała(„Myślę”).
Podobniejakwieleinnychkobietztejgrupyfokusowej,Fionaformułuje
swojąwypowiedźo„pozytywnymmyśleniu”jakoskierowanądo„ciebie”.Przy
tymsposobiejegostosowania,gdy„pozytywnemyślenie”jestczymś,co„musisz
zrobić”,stajesięonoswoistegorodzajumaksymą.
