Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—objaśniłmnie—żadnejświadomości)„oobowiązkupełnienia
aktówmiłościbożejlubskruchy,nieposiadazgołałaskiuczynkowej
dlapełnieniatychaktów;aleteżfaktemjest,iżniepopełnia
bynajmniejgrzechuponiechującich,iżejeślibędziepotępiony,tonie
zatoponiechanie”.Aoparęwierszyniżej:„Itosamomożna
powiedziećowystępnymuczynku”.
—Widziszpan—rzekłOjciec—jakontumówiogrzechach
zopuszczeniaidopuszczenia.Nieprzepominabowiemniczego.Cóż
tynato?
—Och!zachwyconyjestem!—odparłem—jakżepięknewidzę
tegonastępstwa!Przewidujęjużskutki;ileżtajemnicotwierasięmym
oczom!Widzę,iżtanieświadomośćiniepamięćBogaoczyścibez
porównaniawięcejludzi,niżłaskaiSakramenty.Ale,mójOjcze,czy
tymnieniemamiszzwodnicząradością?Czytoniejestcośpodobnego
doowej„wystarczającej”,któraniewystarcza?Wścieklesięboję
jakiegośDistinguo:jużrazsięzłapałem:czytymówiszszczerze?
—Jakto!—rzekłOjciecwzburzony—żartyzgołanienamiejscu;
niematużadnejdwuznaczności.
—Janieżartuję—rzekłem—aletakpragnętego,żeażsię
obawiam.
—Abysięlepiejupewnić—rzekł—zbadajpismaO.leMoine,
którywykładałotymwsamejSorbonie.Nauczyłsiętegoodnas,
toprawda;alepięknietorozwinął.Och,jakontosilnieuzasadnił!
Uczy,iż,abyuczynek„byłgrzechem”,trzebaaby„wszystkieterzeczy
spełniłysięwduszy”.Czytajizważkażdesłowo.
Odczytałemtedypołacinie,tocoujrzysztuprzełożone:
1.Bógrozlewawduszyjakowąśmiłość,któraskłaniająkurzeczy
nakazanej;zdrugiejzaśstronyopornapożądliwośćciągnie
wprzeciwnymkierunku;
2.Bógtchniewduszęświadomośćwłasnejniemocy;
3.Bógtchniewniąznajomośćlekarza,któryjąmauleczyć;
4.Bógtchniewniąpragnienieuleczenia;
5.Bógtchniewniąpragnieniemodleniasiędońibłagania
opomoc.
—I,jeżeliwszystkieterzeczyniedziejąsięwduszy—rzekł
jezuita—uczynekniejestwłaściwiegrzecheminiemożebyć
poczytanyzagrzech,jaktoleMoinepowiadawtymustępieiwcałym
dalszymciągu.Chceszjeszczeinnychpowag?otosą.
—Alesamenowoczesne—szepnąłjansenista.
—Widzęto—odparłem.Zaczem,zwracającsiędojezuity,
