Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
aniszczególnieużyteczna(nanamalowanymłóżkunie
dasięspać),ani–wścisłymsensietegosłowa
–prawdziwa.Równieżargumentywysuwaneprzez
Arystotelesawobroniesztukiwzasadzieniepodważają
pogląduPlatona,wedługktóregocałatwórczość
artystycznatostaranniewypracowane
trompe
l’oeil
,awięckłamstwo.Arystotelespolemizujejednak
ztezą,żesztukajestbezużyteczna.Niezależnieodtego,
czyjestkłamstwemczynie,jegozdaniemmaona
wartośćterapeutyczną;jestużytecznawsensie
medycznym,ponieważwzbudzaniebezpieczneemocje
iznichoczyszcza.
ZarównouPlatona,jakiArystotelesamimetyczna
teoriasztukiwspółgrazprzekonaniem,żesztukazawsze
jestfiguratywna.Ci,którzypopierajątęteorię,niemuszą
jednakzamykaćoczunasztukęabstrakcyjną
idekoracyjną.Błędnerozumowanie,żesztukazawsze
oznacza„realizm”,możnazmienićalboporzucić,wogóle
niewychodzącpozaproblematykęwyznaczonąprzez
teorięmimetyczną.
Faktemjest,żezachodniepojmowaniesztukiiwszelka
refleksjanadniąwciążtkwiąwramachgreckiejteorii
sztukijako
mimesis
,czyliprzedstawienia.Wtejteorii
sztukajakotaka–niezagłębiającsięwprzykłady
konkretnychdzieł–jestproblematycznaiwymaga
obrony.Towłaśniejejobronaprzyczyniłasiędonarodzin
osobliwegomniemania,zgodniezktórymcoś,
conauczyliśmysięnazywać„formą”,jestoddzielne
odtego,cookreślamymianem„treści”,pojmowanej
wdobrejwierzejakoistotna,wprzeciwieństwie
doformy,którąuznajesięzapomocniczą.
