Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tłumaczem...angielskiiszwedzki.
–Naprawdę?–zaciekawiłasięIza.–Zawszeotym
marzyłam.Skończyłamskandynawistykęinawet
próbowałamtrochęzajmowaćsiętłumaczeniami.
–Notak.Stądtentwójcudownieidiomatyczny
szwedzki,kiedysięzdenerwujesz.Awięcjesteś
zGdańska.
Izasamaniewiedziałajuż,skądjest,czy
zGrudziądza,czyzErikshamn,czyteżmożeterazznów
zGdańska,niechętniewięcpodjęłatemat.Zrozpaczy
sięgnęłanawetpokieliszekzwermutemijużpochwili
żywowypytywałaMaćkaojegokarieręstudencką.
Zaintrygowanasłuchała,gdyjużbezjakichkolwiek
pytańopowiadałjej,żepochodzizWrocławiaitam
rozpocząłstudiaekonomiczne,aleporokuzmienił
planyżycioweiprzeniósłsiędoPoznania,gdzie
studiowałanglistykęorazzaliczyłpraktycznyszwedzki.
Poznałjużtenjęzykprzedstudiami,gdyżjako
nastolatekprzebywałwSzwecjiażczterylataiskończył
tamszkołępodstawową.Jegoojciec,handlowiec,
wyjechałdoSztokholmunaplacówkęiudałomusię
zabraćzesobąrodzinę,zwyjątkiemnajstarszegosyna,
którywłaśnierozpocząłstudiawPolsce.
–Wiemzatemprawiewszystkonatematnastolatków
szwedzkich.Tobyłyczasy–zauważyłnostalgicznie
Maciek.
–MaszsporopracywPoznaniu?–spytałaIza,
niechętniesłuchającaonastolatkachczyinnejgrupie
wiekowejspołeczeństwaszwedzkiego.
–MieszkamterazwGdańsku–sprostował,agdy
dziewczynawkońcuuniosławzrok,uśmiechnąłsię
doniejszeroko.–Strasznietuduszno.Przejdziemysię
popokładzie?–zaproponował.
–Pójdęposweter.
–Weźmojąkurtkę.Mniejestzawszezagorąco.
–NadowódMaciekzawinąłpołokcierękawyswojej
flanelowejkoszuli.
Wychodzączbaru,zauważyli,żeBengt,obejmujący
swegokumpla,jestjużporządniewstawiony.Stały
