Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I
Odzawszeuwielbiałajeździćsamochodem.Ciągnęło
jądotegojużwwiekukilkunastulat,kiedybyłazbyt
młoda,żebyprowadzić.Zakierownicączułasiępewnie
inaturalnie.
Wiedziała,żeDawidlubichwalićsięjej
umiejętnościami.Zdarzałomusięczasemchełpićprzed
znajomymi,żejegożonaniejeststereotypową„babą
zakierownicą”ijeździlepiejniżwiększośćznanych
mufacetów.
Iczerpałaztegodużoprzyjemności.Obecniejeździła
sześcioletniątoyotąversowkolorzemiedziimiaładoniej
sporysentyment.Tobyłpierwszy,należącywyłącznie
doniejsamochód.Dawidużywałwiśniowegoopla
służącegomuzaautosłużboweiprywatnejednocześnie,
więctoyotastanowiłaniewielkiekrólestwo,którym
Nataliawładałaniepodzielnie.
Oczywiścienajczęściejjeździłaniąwtowarzystwie
córek,aleteraz,wybierającsięwodwiedzinydobrata,
rozkoszowałasięsamotnością.Ciszą,brakiem
dopytywania,jakdalekodocelu,kopaniawjejfotel,
marudzeniananudęlubbrakulubionychprzekąsek.
Zamiasttegowdrodzetowarzyszyłyjejpiosenkigrupy
TheBangles,odtwarzanezpłyty,którąkupiłajeszcze
wliceum.Wesołe,pełneenergiidźwiękiunosiłykącikiust
Natalii,nakłaniającdorytmicznegokiwaniagłową
ibębnieniapalcamipokierownicy.
Miaładoprzejechaniaprawieczterystakilometrów,
botyledzieliłoKalie,gdziemieszkała,odnależącego
doKubyośrodkawypoczynkowego.Znajdowałsię
onwgórach,gdziesamotnicy,tacyjakon,przybywali
