Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
conawiązywałodozębówprzynoszącychszczęście
–
dentsdubonheur
.Jean-Marcodwzajemniłuśmiech.
LilianePoncet,pomimozaawansowanegowieku,
chciała,byzwracanosiędoniej
mademoiselle
,ale
natymsamymoddechuswobodnieprzyznawała,
żepojawiłasięwponadstusztukach,codobitnie
świadczyłootym,ilemiałalat.
Kiedywkraczaliwprzestrzeńteatruisceny,Jean-Marc
trzymałsięwpewnejodległościzaLiliane,gdyżzałożył,
żebędziechciałazrobićefektownewejście.Kujego
zaskoczeniuniewykonałażadnychzamaszystych
ruchów,żadnychteatralnychgestów,niezaintonowała
teżpiosenki,którąsłyszałwcześniejnaulicy.
PoprostupodeszładoAnouk,uścisnęłajejdłoń
ipowiedziała:
–Zaczynajmy.
***
Wciągupółgodzinywszyscyczłonkowieekipy
teatralnejzostalisobieprzedstawieni.LilianePoncet,
takjakprzypuszczałJean-Marc,miałagraćgłównąrolę
żeńską–MmeToffi,rywalkęszefakuchni,Cigalona.
Innyprofesjonalnyaktor,GauthierLesage,wcielałsię
wCigalona,którywcześniejprzeztrzydzieścipięćlat
gotowałdlawymagającychklientówwParyżu,ateraz
wuroczejwiosceLaTreilleprowadzipiękną
restauracjęztarasemwychodzącymnazielonądolinę.
Jestjednakpewienproblem–Cigalonodmawia
obsługiwaniagości.Gotujetylkodlasiebieidlaswojej
siostry,Sidonie.Jean-Marcodpierwszejchwilipoczuł
silnąniechęćdoGauthiera,któryprzezcałespotkanie
siedziałwfoteluzgrymasemniezadowolenianatwarzy.
Wlatachdziewięćdziesiątychtegoaktoranazywano
wświeciefrancuskiejtelewizji„pięknymmłodzieńcem”.
WedługJeana-Marcaniepasowałfizyczniedoroli
