Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział6
Budzęsię,wciążoszołomionawczorajszymiwyda-
rzeniami.Jesteśmywdośćdobrymhotelu.Pokójjest
przestronny,zwyjściemnaniewielkiogród.Jesteśmy
głodni,dlategoidziemyzapytaćwrecepcji,gdziewpo-
bliżumożemyzjeśćśniadanie.
–Aleśniadaniejestwhotelu–informujenasdość
okrągłaPolinezyjka.
−Mychcemywmieście–dorzucaWłodek.
−Jakchcecie,aleśniadaniemacieitakzamówione–
odpowiadaniecochłodniejjużkobieta.
−Jakto?–dziwisięWłodek.
−Waszprzyjacielowszystkimpomyślał.–Patrzyna
naszaskoczona.
−Tomożemyzapłacimy?–pytaWłodek.
Kobietamilknienachwilę.Spoglądauważnieipo
chwilizaczyna:
−MusiciebyćzdalekainicniewiecieoPolinezyjczy-
kach,niemaciepojęciaonaszychzwyczajach.Nicnie
rozumiecie.
32
