Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
−Pewnieteżbymzostałanadłużej–przyznaję–awogó-
lepopłynęłabymjachtemnajlepiejdoNowejZelandii.
−Popytajciewmarinie–podpowiadakobieta.–Tu
wszyscysiękręcąpoPacyfiku,jedninawschód,drudzy
nazachód.Jeślitylkomacieczasiochotę,nietrudno
jestsięzaczepić.
−Wow!–Ażzakręciłomisięwgłowiezwrażenia.
−Czasemnawetskipperzyszukająsobietowarzystwana
dalszetrasyibiorązapomoclubgotowaniepodczasrejsu.
JaktylkoodeszliśmyodprzemiłychFrancuzów,do-
słowniezaatakowałamWłodkasugestiamiinowymi
pomysłami.
−Niepodniecajsię,mojadroga,mamybiletlotniczy
doNowejZelandii,więcnieopłacasięnampłynąć–
gasimnie.
−Maszrację,alegdybytakpomiędzywyspamisię
udało,toniechciałbyś?
–Pewnie,żebymchciał,alemamymałeszanse.
Rzeczywiściesąniewielkie,alenietojesttuistotne,
najważniejsze,żetakasupermożliwośćistniejeikiedyś
wprzyszłościtrzebazrobićwszystko,żebyznaleźćsię
wodpowiednimmiejscu,wodpowiednimczasieidać
sięponieśćprzygodzie.
Jestjużzupełnieciemno,kiedywracamydodomu
naszychdobroczyńców.Jeanwybieganamnaspotka-
nieogromniezmartwiony.Myślał,żesięzgubiliśmy.Po
chwilijednakuśmiechasięszerokoioznajmia:
−Mojamamazwróciłamiuwagę,żepotrzebujecie
spokoju,awdomumożebyćzbytgłośno,dlategozabio-
30
