Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
prostodosalonu.Jagodaprzezmomentchciałazaniązawołać,ale
zrezygnowała.Wątpiła,byCalebdałradęopuścićichmieszkanie
wciągunajbliższychgodzin.Anawetnajbliższychdni,jeżeliuparcie
będzieodmawiałprzyjęciapomocymagomedyków.Soniaprędzejczy
późniejitakgozobaczy.
Wychyliłasięlekko,bymócobserwowaćpoczynaniadziewczyny.
Tapchnęładrzwiizajrzaładosalonu,poczymwróciładokuchni.
–Ładnyjest–stwierdziła.
Jagodawestchnęłaznadswojegokubka.
–Izastarydlaciebie.
–Etam,kołotrzydziestki.Cotojest:dziesięćlat?Zwłaszczapośród
czarodziejów.
–Raczejpodczterdziestkęimówiępoważnie.Trzymajsięodniego
zdaleka–ostrzegłaJagoda.
Soniaopadłanamiejsceobokniejiteatralnymgestemwyrzuciła
ręcedogóry.
–Alleluja,zainteresowałaśsięjakimśmężczyzną!Jeżelijest
zaklepany,wporządku,będęsiętrzymaćodniegozdaleka…
–Soniu.
Wjejtoniemusiałobyćcoś,cosprawiło,żedziewczynawreszcie
przestałasięwydurniaćispojrzałananiązpoważniejszymwyrazem
twarzy.
–Pomogłammuniedlatego,żejestprzystojny.Aniniedlatego,
żejestsympatycznymfacetemigolubię.Jestemmuwinnaprzysługę,
nicponadto.Nieznamgodobrzeiprawdopodobnieniejestanitrochę
miłymczłowiekiem.Proszę,nierozmawiajznim,brońMerlinienie
flirtujiniewspominajnikomu,żektośtakitutajprzebywa.
Sonianieodpowiedziałaodrazu.PrzypatrywałasiętylkoJagodzie,
atawiedziała,żewgłowieZawickiejobracająsiętysiącetrybików,
gdytausiłujeposkładaćfaktyiwyciągnąćwnioski.Dobrze,
żeprzynajmniejniemiałaszansdomyślićsięprawdy.GdyoCalebie
byłogłośno,onamiałajakieśosiem,dziewięćlat.Wątpliwe,bymogła
gorozpoznać.Aotym,zkimJagodazawarłaukład,bypoznać
lokalizacjęenklawyprababki,wiedziałatylkobabka.DrugaJoanna
Wilczek,imienniczkaswojejmatki.
–Nodobra–ustąpiłaSonia.–Czylitocośniefajnego,atynie
chcesz,żebymsięwtomieszała.
–Mniejwięcej–przyznałaJagodaniechętnie.
–Pamiętasz,żeniejestemdzieckiem?
–Pamiętam.Zresztąpowtarzasztoregularnie,nawypadekgdybym
