Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
H.Sęk(red.),Psychologiakliniczna.T.1,Warszawa2005
ISBN83-01-14423-8,©byWNPWN2005
1.1.Źródłaidrogirozwojupsychologiiklinicznej
25
zaburzenia.Stądteżnadalniektórzybadaczeipraktycyutożsamiająpsychologię
klinicznązpsychopatologią.
Zczasemzgłównegonurtupsychologiizaburzeńpsychicznychzaczęłysię
wyodrębniaćsubdyscypliny.Twórcykażdejznichuzasadniająkonieczność
ustalenianietylkonowegoobszarubadańipraktyki,aletakżetworzeniaodręb-
negoprzedmiotu.Powstawaniesubdyscyplinwynikazarównozpresjipotrzeb
społecznych,jakizpostępunaukpodstawowychwpsychologii.Korzystająone
takżezogólnegodorobkupsychologiiklinicznej,zawartegowkoncepcjachzdro-
wiaizaburzeń.Istniejeuzasadnionatradycjaoddzielaniapsychologiiklinicznej
dzieckaiosóbdorosłych(por.Kościelska,2000;Obuchowska,wt.2niniejszej
pracy),choćitupojawiasiępropozycjaspojrzenianaproblemyzdrowia
izaburzeńzperspektywyrozwojuczłowiekawcałymcyklużycia(Sęk,2001c;
Brzezińska,2000c).Opisanewyżejprzemianyprzedstawiawskrócieryc.1.3.Na
ryc.tejstaranosięuwypuklićfakt,że:
(a)zagadnieniazaburzeńpsychicznychstanowiągłównynurtbadańipraktyki;
(b)psychologiaklinicznadzieci,młodzieżyidorosłychmaswojeodrębności,ale
teżsferyściślezesobąpowiązane;
(c)zgłównegopniaanalizyzdrowiaizaburzeńwyrastajążnesubdyscypliny.
1.1.4.PsychologiaklinicznawPolsce
TendencjerozwojowepsychologiiklinicznejwPolsceodzwierciedlająprze-
mianyświatowe.Wokresieprzedwojennymnawiązywałaonazwłaszczado
dorobkueuropejskiego,natomiastodlat70.XXw.pozostajepodsilnym
wpływempsychologiiamerykańskiej.Wlatach60.,gdypowstałygłówneuni-
wersyteckierodkikształceniapsychologówklinicznych,wydawanojuż
polskiepodręcznikipsychologiiklinicznej(Lewicki,1969;Sęk,2000c,2000h,
2001c;Strelau,2000),stalewzrastałateżświadomośćteoretycznaimetodolo-
gicznatejdziedziny.Niekiedyakcentowanojejspołeczne,aczasemrozwojowe
aspekty.Kontekstspołeczno-kulturowy(takżepolityczny)spowodował,że
whistoriirozwojutejdziedzinywPolsceobserwujesiępewnespecyficznefazy,
związanezarównozestanemteorii,badań,praktykiiorganizacjiżycianauko-
wego,jakikształceniapsychologówklinicznych.Szczególnietrudnąsprawąjest
statuszawodowypsychologa,wtymtakżepsychologaklinicznego.Przemianyte
byływielokrotnieomawiane(por.Kościelska,2000;Lewicki,1978;Obuchow-
ski,1965;Sęk,2000h,2001c),dlategoteżprzedstawięjewsyntetycznymujęciu,
korzystajączopracowanegoweWprowadzeniudopsychologiiklinicznej(Sęk,
2001a)schematuzbiorczego.
PoczątkówmożnaposzukiwaćwXIXw.Wpracachbadaczyipraktyków
obecnebyływszystkienurtyistotnedlarozwojupsychologiiklinicznej:
teoretyczny(badanianadnieświadomością),empiryczny(badanianadzjawis-
kamipsychopatologii),pragmatyczny(poradniemedyczno-psychologiczne
idziałaniaInstytutuHigienyPsychicznej).Rozwójpsychologiiklinicznejbył
zawszewjakiśsposóbpowiązanyzpoziomemwspółpracyzlekarzamiime-
dycyną.Najtrudniejrozwijałysiękierunkipsychoanalityczne(cojednakszybko
nadrabiano).Polskąspecyfikąjestniewątpliwiewpływpolitykiiideologiina
sposóbuprawianianaukiipraktykizawodowej,takżewzakresiepsychologii