Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
XIV
Przedmowa
giirozwojowejreplikacjabadańniemożebyćtrakto-
wanajakokryteriumrzetelnościnaukowejwpodłuż-
nychbadaniachnaddługoterminowymizmianami
rozwojowymi2.Nieoznaczatojednak,żekryteriumto
jestbezwartościowewdobrzezdefiniowanychwarun-
kachkrótkoterminowychbadańeksperymentalnych
nadzmianamirozwojowymifunkcjielementarnych
(motorycznych,poznawczychczyemocjonalnych).Na
grunciepsychologiirozwojowejcorazlepiejrozumie-
myodmiennośćpodejśćmikro-imakroskopowych
wbadaniachnadzmianamiwfunkcjonowaniuiroz-
wojuczłowieka.Zrozumienieistotyróżnicwpodsta-
wachteoretycznychimetodologicznych,jakieprzyj-
mowanewbadaniachnadmikro-imakroprocesami,
wydajesiębyćkluczowymwposzukiwaniusposobów
integracjiwiedzyozmianachwfunkcjonowaniuiroz-
wojuczłowieka.
Przyznaćnależy,żewsferzemetodologiibadań
empirycznychnadrozwojemnastąpiłostatnioznacz-
nypostęp.Udoskonalonozarównosposobypomiaru
zmian,planybadańrozwojowych,jakimetodyana-
lizydanychempirycznych.Podejścierelacyjnedo
badaniazmianwfunkcjonowaniuirozwojuczłowie-
kapokazujejednak,żepostęptenniejestwystarcza-
jący.Jesteśmycorazbardziejświadominiedoskona-
łościiograniczeńdostępnychwspółcześniesposobów
badaniaprocesuidynamikizmianrozwojowych.Na
obecnymetapiebadańwiedzaorozwojuczłowieka
wciągużyciagromadzonawramachsłabszychpara-
dygmatów(np.badaniabiograficznelubnaturali-
styczne)wydajesiębyćnadalużytecznązpoznaw-
czegoorazzpraktycznegopunktuwidzenia.
Wostatnichlatachzintensyfikowanobadanianad
rozwojempsychicznymczłowiekawciągużycia.
Zrokunarokrośnieliczbaważnychpublikacjipo-
głębiającychwiedzęozjawiskurozwoju.Szczególnie
badaniapodłużnedostarczajądanych,którezmienia-
ją,czasamiwsposóbzasadniczy,wieleutrwalonych
wpsychologiipoglądów.Zjednejstrony,nagroma-
dzonedaneempiryczneinowekoncepcjewymuszają
próbępodsumowaniaianalizykrytycznej.Zdrugiej
natomiaststrony,konsekwencjeszybkiegoprzyrostu
wiedzyorozwojuwymagająrefleksjiiwymuszają
pewnezmianywkoncepcjindobrego”wykładuaka-
demickiegozpsychologiirozwojowej.Piszącnasz
podręcznik,wzięliśmypoduwagędwieważnewtym
zakresiesprawy.
2
Chociażbyzewzględunato,żenp.powtórzonebadania
podłużneobejmująinnekohorty/rocznikiiwbadaniachroz-
wojowychzwykletraktowanejakoźródłotzw.efektówukośnych,
tj.zmianmiędzygeneracyjnych.
Popierwsze,szybkietempoprzyrostuwiedzy
zmuszadotrudnegowyborutreści,abyutrzymaćob-
jętośćpublikacjiwokreślonychgranicach.Prezentu-
jącobecnystandyscypliny,uwagękoncentrujemyna
najnowszychkoncepcjach,problemachorazwyni-
kachbadań,czasamikosztemtreścitradycyjnieuj-
mowanychwpodręcznikach.Dbamyjednakoto,
abyniepomijaćklasycznychbadańiteorii,które
wywarłyistotnywpływnakształtwspółczesnejpsy-
chologiirozwojuczłowieka.
Podrugie,nowefaktyikoncepcjewymagają
analizykrytycznej,cotraktujemyjakoistotęnauki.
Ztegopunktuwidzenia,odchodzimywwieluobsza-
rachodklasycznejpodręcznikowejformułyprezen-
towaniawiedzynustalonej”.Omawiającklasyczne
badaniaiteoriepotwierdzonewspółczesnymiwyni-
kamibadań,staramysięnieprzemilczaćlukwdo-
tychczasowejwiedzyiwątpliwości.Stawiającpyta-
niaizarysowującwielemożliwychnanieodpowiedzi
wymagającychweryfikacji,mamynadziejęzaktywi-
zowaćrecepcjętreściiprzezwyciężyćczęstospoty-
kanyustudentówabsolutystycznystosunekdowie-
dzynobjawionej”wpodręczniku.
Systematycznyopisiwyjaśnienieprzebiegu
zmianrozwojowychwymagarozwiązaniakilkuin-
nychważnychkwestii,związanychzorganizacją
prezentowanychtreści.Wprzypadkupodręcznika
musionauwzględnićakceptowanąwspółcześnie
konwencjęuprawianiadyscypliny.Nieoznaczato
jednak,żepodręcznikpowinienkonserwowaćtrady-
cjęlubnarzucaćokreślonyautorskisposóbwidzenia
opisywanychzjawisk.Wyważyćnależymiędzyhi-
storią,wiedząaktualnąaprzyszłościowąwizjąba-
dańdanejdyscypliny,pamiętającotym,żepodręcz-
niktenmasłużyćkształceniukolejnegopokolenia
psychologów.Podręcznikwymagawięcwielumniej
lubbardziejistotnychkompromisówmiędzyróżny-
mipodejściamiiujęciamiprzedmiotubadań,czynio-
nychzpełnąodpowiedzialnościąautorówzaprezen-
towanąwizjędyscypliny.Napotykamytutrzypod-
stawowetrudności.
Popierwsze,autorzypodręcznikówpsychologii
rozwojowejposzukująkompromisumiędzyujęciem
poprzecznym(stadialnym)apodłużnymwprezento-
waniuzmianrozwojowych.Korzystajączdoświadczeń
innychautorów,uważamy,żenajlepszejestrozwiąza-
nieklasyczne,tj.omówienieprzebiegunprzeciętnych”
zmianrozwojowychnapoziomiekolejnychstadiów
rozwojuczłowiekawgłównychjegoobszarach(fizycz-
nym,motorycznym,poznawczym,emocjonalnym,
społecznymiosobowości).Omówieniewczęścidru-
giejkażdegozestadiówkończysiępodrozdziałem