Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.Prekursorzybadańnadrozwojem
żeniach,którymtowarzysząznaki.Ujegopodstawy
leżyzmianawfunkcjonowaniuzmysłów:odnieza-
leżnegofunkcjonowaniaanalizatorów(etapmono-
sensorycznypierwotny),przezichdynamicznepo-
wiązaniawtokudziałaniadzieckazprzedmiotem
(etappolisensorycznegopoznania),pouwewnętrz-
nienietychzwiązkówiichaktualizowaniepodwpły-
wempobudzeniajednegozezmysłów(etapmono-
sensorycznywtórny)lubpojawieniasięznaku
(słowo).Szumanprowadziłtakżebadanianadspo-
strzeganiem(spostrzeganiesynkretyczne;spostrze-
ganieireprodukowaniekształtów),nadmyśleniem
ijegorodzajami(porządkujące,uogólniające,sym-
boliczne,sprawdzające).Przedstawiłrównieżwłasną
koncepcjęinteligencji,wyróżniającinteligencjępo-
tencjalną(jakozdolnośćuczeniasięprzezinteligent-
nemyślenie)iefektywną(jakoumiejętnośćsprawne-
goiskutecznegoposługiwaniasiędoświadczeniem
przyrozwiązywaniunowychproblemów).Rozwój
inteligencji,którajestzdolnościąwrodzoną,polega
nawzrościedoświadczeniaintelektualnego.Świa-
dectwemnowejpostawydzieckawobecrzeczywisto-
ścipytania:zadającróżnepytaniadzieckozmierza
douzyskaniainformacjidrogąpośrednią.
Innymjeszczeobszaremrozważańnadrozwo-
jembyłaosobowość.ZdaniemSzumana,rozwijamy
sięnietylkozgodnieznaszymidyspozycjamiimoż-
liwościami,aletakżedążącprzezcałeżyciedore-
alizacjiokreślonychcelów,którewwiekumłodzień-
czymstająsięnaszymiideałami.Towłaśnieideały
młodzieńczestająsiępodstawąkształceniacech
charakteru.Ideałystanowią,obokdoświadczeń,
wiadomościiumiejętności,drugiważnyczynnik
rozwojuczłowieka.Szumanpokazałzmianyrozwo-
jowewtworzeniusięświatopoglądu:odfazyideali-
zmuantycypacyjnego,związanegozoptymistycz-
nymodnoszeniemsiędoprzyszłości,zwiarą
wrealizacjęwłasnychmarzeń;przezidealizmkom-
pensacyjny,będącywynikiemrozczarowańwwyni-
kuzetknięciasięideałówzrzeczywistościąizazna-
czającysiębuntem;poidealizmnormatywny,
praktyczny,którywiążesięzracjonalnymrozróż-
nianiemtego,cojest,aconiejestmożliwedozre-
alizowania.
Koncepcjęrozwojuosobowegowdorosłościza-
warłwpracyNatura,osobowośćicharakterczłowie-
ka(1995,s.43,44),pisanejwczasieokupacji.Zda-
niemSzumana,nczłowiekjestistotą,którasama
siebiebuduje[...]tworzyswójwłasnyplanbudowy
idążywciążdorealizacjiczegoś,cogoprzerasta”.
WielepracSzumanpoświęciłanalizierozwoju
aktywnościtwórczejdziecka.Przedstawiłwłasną
21
koncepcjęetapowegorozwojuumiejętnościrysowa-
nia:odbazgrotprzezokresideoplastyki,kiedyto
rozwijająsięschematyprosteizłożone,pookres-
zjoplastyki.
Prowadziłbadanianadzagadnieniamizwiąza-
nymizuczeniemsięinauczaniemwszkole.Opisy-
wałprzejawyiprzyczynynieuważanianalekcjach,
analizowałstrukturędojrzałościszkolnejorazprze-
życiatowarzyszącezdawaniuegzaminów.Prace
Szumanazawierałyaspektpraktyczny:chciałpoka-
zać,naczympolegapomocdorosłego(rodzica,na-
uczyciela)wrozwojudziecka.Powojniebyłauto-
rempierwszychpolskichpodręcznikówzzakresu
psychologiirozwojuiwychowania(Szuman1947a;
1947b).
Szumanmiałszerokąorientacjęwosiągnięciach
iaktualnychwydarzeniachnaukowychwzakresie
psychologiirozwojuczłowiekanaświecie.Dziękite-
mupodejmowaneprzezniegokierunkibadańwpisy-
wałysięwnurtaktualnychposzukiwańbadawczych,
auzyskanewynikipozwalałynabudowanieobrazu
rozwojupolskiegodzieckażyjącegowokreślonych
warunkachspołeczno-kulturowych.
Szumanstworzyłnkrakowskąszkołępsycholo-
giirozwojowej”(zob.Kielar-Turska2009a),którą
wdrugiejpołowieXXwiekukontynuowałajego
uczennica,MariaPrzetacznik-Gierowska(wcze-
śniejznanajakoMariaPrzetacznikowa;1920-1995).
JeszczepodkierunkiemSzumanapodjęłabadania
nadrozwojemjęzykowymipoznawczymmałych
dzieci.Jejpóźniejszepublikacjenatematzasobu
słownikowego(Przetacznikowa1959)orazstruktu-
rygramatycznejdziecięcychwypowiedzi(Przetacz-
nikowa1963),atakżebadanianadmowąuczniów
wróżnychkontekstach:kontrolującym,instrukcyj-
nym,innowacyjnymiinterpersonalnym(Przetacz-
nik-Gierowska1994),wniosłyznaczącywkładdo
polskiejpsycholingwistykirozwojowej.
Wlatachosiemdziesiątychpodjęła,wrazzze-
społem,badanianadzjawiskiemakceleracjiwroz-
wojufizycznychipsychicznym(Przetacznik-Gie-
rowskaiin.1986).Biorącpoduwagępoglądy
Szumananatematuwarunkowańrozwoju,prowa-
dziłabadanianadwpływemśrodowiskawycho-
wawczego(rodzinnegoiinstytucjonalnego)naroz-
wójdziecka(Przetacznikowa1968),dowodząc,że
wpływyśrodowiskaujawniająsięwróżnychsfe-
rach,aichznaczeniewyraźniewzrastawdrugim
rokużycia.Kontynuującideeswegomistrza,zajęła
sięrównieżproblememaktywnościwłasnejjako
wyznacznikiemrozwoju,którarównocześniesama
podlegazmianomwrazzwiekiemdziecka(zob.