Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdziałpierwszy
Psychologiatwórczościdawniejidzisiaj
Zainteresowanieproblematykątwórczościjeststarszeniżsamapsy-
chologia.Dziesięćlatprzedoficjalnymwyłonieniempsychologiijakonauki
(zamomenttenuznajesięzałożenieprzezW.Wundtaeksperymentalnego
labolatoriumpsychologicznegowLipskuw1879roku)F.Galtonopubli-
kowałHereditaryGenius.Byłotojednozpierwszychopracowańdotyczą-
cychuwarunkowańtwórczości(Trzebiński,1978).Takwięcproblematyka
twórczościstałasięprzedmiotembadańjużw1869roku.Odtegoczasu
wielubadaczyzajmowałosięnią,biorącpoduwagętwórczywytwórjako
podstawowyjejwskaźnikalbobadającosobowośćiprocesrozwojuosoby
twórczej,albodokładnieanalizującprzebiegprocesutworzeniaiopisując
jegoetapylubteżwarunki,wjakichdochodzidotwórczychodkryć.Wtej
chwiliwielewiemyonaturzetegozjawiska,którenazywamytwórczością.
Prawdopodobnieniejesttojedenprocesopodobnejnaturze,awielenie-
zwykleróżniącychsięodsiebieprocesów,któreprowadządopowstania
nowychiużytecznychwyników.
Asocjacjonizm
Pierwszymnurtempsychologicznym,wramachktóregozajmowanosię
problematykąkreatywnegopotencjałuczłowiekaitwórczymiefektamipro-
cesumyślenia,byłasocjacjonizm.Podstawątwórczości,zdaniemprzedstawi-
cielipsychologiiasocjacyjnej,jestskojarzenieznanychwcześniejelementów.
Twórczośćtopoprostuumiejętnośćbudowaniapołączeńpomiędzyelemen-
tamispostrzeżeńlubstrukturwiedzy,którejużznane.Jeżelidanaosoba