Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
doporządkowania,opisuiwyjaśnieniamateriałuempirycznegoobejmującegopsychologicznekorelaty
choroby.
Wostatnichlatachprzedstawicieleklinicznejpsychologiizdrowiazwracająuwagę
naniewystarczalnośćogólnychprawidłowościdozrozumieniaczłowiekawjegochorobieiświadczenia
mupomocypsychologicznej.Postulujesiękoniecznośćuwzględnieniaróżnicindywidualnych,
zosobowościąnaczele,dowyjaśnianiauwarunkowańchorobyizachowaniaczłowiekawobecniej,
atakżedowyborutechnikpomocypsychologicznej(np.Ferguson,2013).Wdalszejczęściksiążki,
opróczprawidłowościogólnych,uwzględnionezostanąwłaściwościindywidualneczłowieka,których
znaczeniewobszarzechorobyzostałoudokumentowanieempirycznie.
Istniejerównieżpotrzebaznalezieniaramteoretycznychdlabadańprowadzonychwdrugim
obszarze,koncentrującychsięnazdrowiu,jegowskaźnikach,uwarunkowaniachirozwoju.Czy
paradygmatstresuiradzeniasobiemógłbyodegraćtupodobnąrolę?Wpozytywnejpsychologiizdrowa,
októrejobecniemowa,zainteresowaniebadaczyskupionejestnadziałaniachludziwolnych
odproblemówzwiązanychzezdrowiem,ajedyniedążącychdojegoochronylubpoprawy.Wtym
przypadkuteoriastresuiradzeniasobieniewydajesięwystarczającadowyjaśnieniauwarunkowań
iprzebieguzachowaniasłużącegocelomzdrowotnym.Poszukujesięzateminnychmodeli,zktórych
najbardziejobiecującyjestparadygmatsalutogenetyczny.Będzieonobszerniejprzedstawiony
wrozdzialepiątym.
ParadygmatsalutogenetycznyzostałzaproponowanyprzezAaronaAntonovsky’ego(1987)jako
uzupełnienieklasycznegoparadygmatupatogenetycznego,funkcjonującegowbadaniach
psychosomatycznych.Tendrugidotyczyposzukiwańpsychologicznychuwarunkowańchorób
idysfunkcjisomatycznych.Zgromadzonawjegoramachwiedzajestpołowiczna,zwłaszczajeśli
uwzględnimywspółczesnekoncepcjełączącepojęciazdrowiaichorobynajednymkontinuum,oczym
będziemowawnastępnymrozdziale(patrzryc.3.1).Paradygmatpatogenetycznyobejmujetylkoczęść
tegokontinuum,bliższąbiegunachoroby.
Istotaparadygmatusalutogenetycznegopoleganaposzukiwaniupsychospołecznychuwarunkowań
zdrowia.Innymisłowy,zamiastpytaniaoprzyczynychoróbzadanopytanie,jakieczynnikisprzyjają
zdrowiu,powodującwzrostzasobówzdrowotnych,orazdziękiczemuniektórzyludziezachowują
zdrowienawetmimodziałaniaczynnikówszkodliwych.Paradygmatsalutogenetycznystanowizatem
uzupełnienieparadygmatupatogenetycznegowczęścikontinuumodnoszącejsiędozdrowia.Warto
podkreślić,żeobanietylkoniewykluczająsięnawzajem,alewstosunkudosiebiekomplementarne.
Dopieropróbyintegracjitychpodejśćizastosowanieobustwarzaszansępełnegowyjaśnienia
psychospołecznychuwarunkowańzdrowiaichoroby.
Obecniedostępnyjestjużobszernymateriałempirycznyodnoszącysiędopytańformułowanych
wramachparadygmatusalutogenetycznego.Naprzykładwynikidotychczasowychbadańdowiodły,
żeoptymizmipozytywneuczucia,niektórecechyosobowościczyokreśloneformyzachowaniamają
pomyślneskutkidlazdrowia.Materiałtengromadzonybyłjednakprzezprzedstawicieliróżnych
kierunków,wramachróżnychkoncepcjiteoretycznych,aniekiedybezżadnejteorii.Danetemożna
uporządkowaćwramachparadygmatusalutogenetycznego,copozwolitakżeznaleźćlukiwistniejącej
wiedzyważnezagadnienia,wciążoczekującenapodjęciebadań.
Powyżejprzedstawionoproblematykębadawcząpsychologiizdrowiawsposóbbardzoogólny.
Dobrąilustracjąkonkretnychtematówpodejmowanychwbadaniachjestwykazzagadnień
porządkującychwystąpieniauczestnikówXXKonferencjiEuropejskiegoTowarzystwaPsychologii