Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nadmierniemodulowany.Dziecitemiałytendencjędomylenia
zaimkówosobowychprzezdługiczas.Używałymowymetaforycznej.
Tworzyłynowesłowa,któretylkopoczęścibyłycelne,sprawiały
wrażeniedziwacznych.Sposóbużywaniamowybyłpedantyczny,
przesadnieścisły.Przedewszystkimuderzałajednaktreśćwypowiedzi.
Dziecirobiłyczęstedygresjeodbiegająceodtematu.Napytania
udzielałyodpowiedzinieistotnych.Nadinneprzedkładałykilka
problemów,którymisięinteresowały,iztychdziedzinmiałydogłębną
wiedzę.Wtrakcierozmowytymitematamifascynowałysiędotego
stopnia,żeniezwracałyuwaginareakcjepartneraczyupływczasu.
Aspergerwyeksponowałkreatywnośćtychdzieciiichoryginalność.
Innibadaczepodkreślająjednaksztywnośćipedantycznośćpołączoną
zokreślonymitrudnościamimyśleniaabstrakcyjnegoiniezdolność
uczeniasięodinnych.DziecizzespołemAspergeracharakteryzuje
zjednejstronynieumiejętnośćmanifestowaniaserdecznościiczułości
wobecbliskichosóborazpozostawanieobojętnym(poirytowanym,
agresywnym)naczułośćokazywanąprzezinnych,zdrugiejzaśstrony
dziecitesąnadwrażliwe,postrzegająswojesłabości,obserwująsię
sameisamestanowiądlasiebieproblem.Wwiekudojrzewania
nadwrażliwośćprowadzidoskłonnościdepresyjnychczynawetprób
samobójczych,częstodopodejrzliwościwobecotoczeniaczymyśli
paranoidalnych(Raja,Azzoni,2008).R.M.Ryan(1992)sygnalizował
możliwośćwystępowaniauosóbzZAzaburzeniadwubiegunowego,
zaburzenialękowegoizaburzeniaobsesyjno-kompulsywnego.Pisał
onapadachdezorganizującegolękuwodpowiedzinastres,któremu
możetowarzyszyćzwiększonadziwnośćmowy,comożna
zinterpretowaćjakocechypsychotyczne.
Odpowiedźnapytanie:„CzynależytraktowaćzespółAspergerajako
łagodnykraniecautyzmu,czyteżstanowioninnąjednostkę
kliniczną?”jestniejednoznaczna.Podobniejakudzielenieodpowiedzi
napytanie:„CzyZAiHFAmieszcząsięwjednejkategoriiklinicznej?”.
StarszebadanianadZAiHFAsąniespójne.Dlategowartopokrótce
przedstawićwyniki.K.Steindal(1997)zauważyłinneprofilezdolności
osóbzzespołemAspergerawporównaniudowyżejfunkcjonujących
osóbzautyzmem.TakżepowołującsięnapodziałC.Klicpery,
E.MücksteinaiP.Innerhofera(1988),możnastwierdzić,żeuosób
