Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pacjentek,któresięzgłosiłydoonkologanaleczeniezpowodurakapiersi
zprzerzutami(rodzajnowotworu,którysięrozprzestrzenianainneczęściciała
iktóregoniedasięleczyćoperacyjnieanifarmakologicznie)6.Jednaczęść
kwestionariuszaskładałasięzsiedemnastustwierdzeńdotyczącychrozwoju
osobistego7;każdazpacjentekmiałanapięciopunktowejskali(od„prawie
nigdy”do„zawsze”)ocenićprawdziwośćtychstwierdzeńwodniesieniudodwóch
okresów:„przed”chorobąi„teraz”.Stwierdziliśmy,żewiększośćbadanychnie
odnotowałażadnychzmian.Jednakżewtychprzypadkach,gdypacjentka
zauważałaróżnicęmiędzy„przed”a„teraz”,byłatoniemalzawszeróżnica
wkierunkurozwoju,którynastąpiłpozdiagnozowaniuraka.Wprzypadku
czternastuspośródsiedemnastustwierdzeńwięcejpacjentekinformowało
ozmianachpozytywnychniżnegatywnych8.Wniektórychpunktachwidoczne
byłyistotneróżnice,naprzykładwpunkcie14(„Czuję,żemogęinnychludzi
nauczyćczegoścennegoożyciu”)ocenyosiemnastupacjentekukazałyzmiany
pozytywne,atrzech– negatywne;wpunkcie2(„Doceniampięknoprzyrody”)
jedenaściepacjentekwskazałozmianypozytywne,dwie–negatywne.Ktobysię
spodziewał,żeśmiertelnynowotwórmożezwiększyćliczbę„chwilgłębokiego
spokoju”?Ajednakosiemnaściepacjentekwskazałotegorodzajuwzrost
(wprzeciwieństwiedoośmiu,którewtymprzypadkudostrzegałyzmianę
nagorsze).
Innaczęśćkwestionariuszadotyczyłazmianynasileniapowszechnychobaw.
Zestandardowejlistywybranodwadzieściadziewięćprzyczynstrachu9
ipoproszonopacjentki,byoceniłynasileniezwiązanychznimiobaw(„przed”
rakiemi„teraz”).Wynikiwykazałytęsamą,choćróżnącodosiłytendencję
dozmianwkierunkurozwojowym.Wdziewięciupunktachpacjentkiinformowały
owzrościeswoichobawodczasuzachorowania;wjednympunkcieliczba
pacjentek,które„teraz”bałysięmniej,itych,którebałysiębardziej,byłataka
sama.Wdziewiętnastuzdwudziestudziewięciupunktówwięcejpacjentekoceniało
swojeobawy„teraz”jakomniej
szeniż„przed”zacho
ro
wa
niem.
Choćwliteraturzeniemainnychsystematycznychbadańnaten
temat10,większośćterapeutówjestwstaniepodaćmateriałilustracyjnyzeswojej
pracyklinicznej.Wielupracowałozpacjentami,którzypodczasterapiiwtakiczy
innysposóbkonfrontowalisięześmiercią,coprowadziłodogwałtownejzmiany
wichspojrzeniunażycieidoprzeorganizowaniapriorytetów.
Schmittmiałpacjentkę,którąniewydolnośćnerekniemaldoprowadziła
dośmierci.Podługimokresiedializkobietaprzeszłapomyślnieprzeszczepnerki
iwróciładożyciazpoczuciemodrodzeniafizycznegoipsychicznego.Otojak
opisujeswojedoświadczenie:
Taknaprawdęmogęsiebieopisaćtylkotak,żemyślęosobie,żeprzeżyłamdwa
życia.NawetnazywamjeKathypierwsząiKathydrugą.Kathypierwszaumarła
podczasdializ.Niewytrzymałatakdługiegotrwaniawobliczuśmierci.Musiałasię
urodzićKathydruga.ToKathy,któraprzyszłanaświatwtrakcieśmierci.[…]
Pierwszabyłabeztroskimdzieciakiem.Żyławyłączniebieżącąchwilą.Narzekała
