Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Racjonalnośćikomunikacja
10
początkulatsiedemdziesiątychstanowićbędzietutajtło,naktórym
ukazanezostanąpodstawowefilozoficznekomponentykomunikacyj-
nejteoriiracjonalności.Szczególnynaciskpołożonyzostanienastatus
językaikomunikacjioraznawykazaniewspółzależnościpomiędzy
podejściemkomunikacyjnymatradycjąhermeneutyczną,bezktórej
teoriadziałaniakomunikacyjnegoniebyłabymożliwa.
Rozdziałtrzecijestszczegółowąkrytyczno-analitycznąinterpreta-
cjąTeoriidziałaniakomunikacyjnego,podstawowegodziełaHaberma-
sa,stanowiącegodrobiazgowąeksplikacjękonstruowanejprzezwiele
latteoriikomunikacji.Nawstępiezdefiniowanezostanąnajbardziej
podstawowepojęciaikategorieteorii,takiejak:pojęcieracjonalności
komunikacyjnej,kategoriedziałania,pojęciadyskursywniespełnial-
nychroszczeńważnościowych,pojęcieintersubiektywniepodziela-
negoświatażycia.Następniezajmiemysięwykazaniem,żeracjonalna
strukturaprocesówdochodzeniadoporozumienia,tworzącafilozo-
ficznyrdzeńteoriikomunikacji,macharakteruniwersalny.Analiza
przeprowadzonazostaniedwutorowoibędzierekonstrukcjąogólnych
regułrządzącychczynnościamijęzykowymi,którezorientowanesąna
osiąganiekonsensuorazanaliząsocjologicznychpoczątkówteorii
racjonalizacjispołecznejMaxaWebera.TeoriaWeberaniebędzietutaj
przedmiotemanalizyhistorycznej,leczposłużyprzedstawieniu
problemówmożliwychdorozwiązaniaprzywykorzystaniukomuni-
kacyjnejteoriiracjonalności.Wdalszejczęściprzeprowadzona
zostaniekrytycznaanalizainterakcjonistycznejkoncepcjiGeorge’a
HerbertaMeada,wktórejpojęciekomunikacji,stającsiępodstawową
kategoriąsłużącąinterpretacjizłożonychrelacjiinterpersonalnych
wspołecznymświecieżycia,umożliwiaprzekroczeniepłaszczyzny,na
którejjęzykujmowanybyłwyłączniejakomediumprocesów
dochodzeniadoporozumienia.Dopierowyciągnięcienależytychkon-
sekwencjizkoncepcjiMeadaorazjejposzerzenieoaspektsemantycz-
nyiteorięaktówmowypozwolinawzbogaceniedziałania
komunikacyjnegoonowefunkcje–integracjispołecznej,socjalizacji
ikoordynacjidziałańkomunikującychsiępodmiotów,stwarzającwten
sposóbramykonceptualneparadygmatowikomunikacji,wktórym
język,wykraczającpozaperspektywęhermeneutyczną,zaczniepełnić
rolęfundamentunormatywnejteoriispołecznej.
