Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.Przyczynyzaburzeńartykulacji
Wśródprzyczynzaburzeńartykulacji(dyslalii)należy
wymienićm.in.uszkodzeniereceptorasłuchowego,
przerosttrzeciegomigdałka,skrzywienieprzegrody
nosowej,polipy,nieprawidłowąpracęzwierającego
pierścieniagardłowego,opóźnionyrozwój
psychomotoryczny.
Tematykęprzyczynzaburzeńartykulacjiporuszają
wswoichpublikacjachróżniautorzy.Okazujesię,
żeczynnikiwarunkujące,kształtującemowęimające
naniąwpływdotycząnajwcześniejszegookresu,
amianowicie:„Wokresieprenatalnymtworząsię
podwalinypodpóźniejszyrozwójmowy”(D.Kornas-Biela,
1998,s.19).
Czynnikiśrodowiskowe,wjakichżyjedziecko,orazsposóbjego
pielęgnacjimajądecydująceznaczeniedlawykorzystaniamożliwości
rozwojumowydziecka,aleoichpoziomiezadecydowałrozwój
wokresiepłodowym(E.Stecko,1996,s.15).
Zatemwszystkieoznakizmianrozwojowychdotyczące
mowyzaczynająsięjeszczewokresieprenatalnym.Tam
m.in.należyposzukiwaćprapoczątkuzaburzeń,także
zaburzeńczynnościpierwotnychiczynnościwtórnej,
obserwowanychwokresiepostnatalnym.Niebez
znaczeniadlaontogenezydzieckasąrównież
doświadczeniapłynącezokresuperinatalnego,takiejak:
sensorykaorofacjalna,sposóbukładaniagłowypodczas
leżenia,autobadanie,autoeksperymentowanieoraz
autozabawyorofacjalne(D.Pluta-Wojciechowska,2013,
s.20,22).Właśnieczynnościzespołuustno-twarzowego
