Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zostanąprzytoczonewdalszychrozdziałach).Wbadaniachtychnie
znalezionopodstawdoprzypisywaniamatkomlubojcomodpowie-
dzialnościzazaburzeniarozwojudziecka.Choćtrudnowtouwierzyć,
poglądybazującenawspomnianychhistorycznychtezachsąwciążgło-
szoneprzezniektórychspecjalistówpracującychzdziećmizautyzmem
iichrodzinami,wywierającszkodliwywpływnaichpostępowanie.
Równieżopiniaspołecznaniejestwolnaodtendencjidoobwiniania
rodzicówotrudnościrozwojoweichdzieci.Jasnowskazująnatowy-
nikibadaniaSusanL.Neely-Barnes,HeatherR.HalliRuthJ.Roberts
(2011).Zebrałyonewypowiedzirodziców,dokumentujące,żewciąż
zdarzasięimdoświadczaćoceniającychinegatywnychpostawzestrony
obcychludzi,anawetczłonkówdalszejrodziny.Należyjednakdodać,
żewiększośćrodzicówmarównieżpozytywnedoświadczeniazwiązane
zreakcjamiinnychosóbnatrudnościdzieckaizotrzymywanymod
nichwsparciem.
Przeprowadzoneprzeznasbadanieczynnychzawodowonauczy-
cieliwykazało,że40%osóbpracującychwszkołachmasowychi28%
wszkołachspecjalnychuważało,iżprzyczynąautyzmujestbrakmi-
łościiciepłazestronyrodziców(PisulaiRola,1998).Powtórzenie
tegobadaniapoponad10latach(Daciuk,2011)pokazało,że-ogól-
nierzeczbiorąc-poziomwiedzynauczycielinatematautyzmujest
obecnieniecowyższy,zwłaszczawodniesieniudoinformacjinatemat
symptomów.Nauczycielepotrafiąteżwskazaćwieleczynników,które
wświetlebadańnaukowychsąprzypuszczalniezwiązanezetiologią
tegozaburzenia.Nadaljednakbardzodużagrupa(wcytowanejpracy
ponadpołowaspośród60badanychosób)jestzdania,żedojegoprzy-
czynnależączynnikispołeczneipsychologiczne-aż44osobywymie-
niłyjakojedenzczynnikówoziębłośćmatki.
Wciążzdarzasięrównież,żespecjaliścisąprzekonani,iżwarun-
kiemsukcesuwterapiidzieckajestpodjęcieleczeniajegorodziny.
Wskazujetonapilnąpotrzebęedukowaniaprofesjonalistów.Jestona
istotnazwłaszczawkontekściedużegowzrostuliczbyosóbzdiagno-
zązaburzeńzautystycznegospektrum(zob.Baron-Coheniin.,2009;
CentersforDiseaseControlandPrevention,2007).
14
