Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kobieta.
–Gdziejajestem?Cotozaośrodek?
–Czypamiętaszcokolwiekzczasu,zanimmiesiąc
temudonastrafiłeś?
Natwarzymężczyznypojawiłsięgrymasświadczący
owielkimwysiłku.Wolańskizagryzłzębyizacisnął
pięści.
–Nicniepamiętam–mruknąłwreszcie.–Jestem
tucałymiesiąc?
Lekarkawyciągnęłazkieszenifartuchamałąlatarkę
izaświeciłamężczyźniewoczy.Spojrzaławźrenice
ipokiwałagłową.
–Jakjużpowiedziałam,pamięćpowinnazczasem
wrócić.
–Jaktopowinna?
–Trudnojednoznaczniezawyrokować–stwierdziła.
–Będzieszpodnasząobserwacją.Naraziezostaniesz
naterenieośrodka.
–Cotozaośrodek?–powtórzyłWolański.
–Toośrodektreningowy.Przezostatnimiesiącbrałeś
udziałwszkoleniu.Alenaraziemaszwolne.
Wolańskipotrząsnąłgłową,próbującprzyswoićsłowa
lekarki,którebrzmiałyjakkiepskiżart.Porazkolejny
skupiłwszystkiemyśli,byprzypomniećsobieprzeszłe
wydarzeniazeswojegożycia.Pamiętał,
żemaczterdzieścilatimieszkawWarszawie,jednaknie
byłsobiewstanieprzypomniećnawetswoichostatnich
urodzin.Nagleskojarzyłtwarzeżonyiwspółpracowników
zmediów,ujrzałsalęposiedzeńwsejmieisiebie
siedzącegonafotelachdladziennikarzy.Potempojawił
sięprzebłyskjakiegośmiejsca,jakbywięzieniaalboceli.
Przypomniałsobiestudia,latamłodzieńczeoraz
