Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
plotki,żełańcuchtenciągnąłsięwdółjegopleców
iowijałwokółnagiej,przedstawionejdogórynogami
kobiety,którejgłowawetkniętabyławjegotyłek.
TobyobserwowałaDorę,któraprzychodziłazastąpić
jąwbudcezgrillem,gdyjejzmianadobiegałakońca.
Dziewczynazaczynałajakopulchniutkaoptymistka,lecz
wmiaręjakmijałytygodnie,kurczyłasięizapadała
wsobie.Nabiałejskórzejejramionnazmianę
wykwitałyiwiędłysiniaki.RebeccaszepnęładoToby:
–Chciałabyuciec,jednaksięboi.Możeitypowinnaś
stądwiać.Przyglądałcisię.
–Wszystkobędziewporządku–odpowiedziała
dziewczyna.Alenicniebyłowporządku,ogarniało
jąprzerażenie.Niemogłajednakpójśćgdzieindziej.Żyła
odwypłatydowypłaty.Niemiałapieniędzy.
NastępnegorankaRebeccaprzywołałaToby
skinieniemrękiipowiedziała:
–Doranieżyje.Próbowałauciec.Właśniesię
dowiedziałam.Znaleźlijąnapustejparcelizezłamanym
karkiem,pokrojonąnakawałki.Ludziemówią,żezrobił
tojakiśwariat.
–Tobyłon?–spytałaToby.
–Nojasne,żeon–prychnęłaRebecca.–Jeszczesię
przechwala.
TegosamegodniawpołudnieBlanconakazałToby
przyjśćdoswegobiura.Polecenieprzekazałprzez
swoichdwóchkolesi.Prowadziliją,idącpoobu
stronach,nawypadekgdybychciałasięstawiać.Gdy
takszliulicą,ludziezwracalikunimgłowy.Tobyczuła,
żezmierzanaswojąegzekucję.Czemunieuciekła,kiedy
byłotojeszczemożliwe?
Biuromieściłosięzabrudnymidrzwiamiukrytymi
zakubłemnaropośmieci.Byłotomałepomieszczenie
