Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowadowydaniapolskiego
25
zatrudnienia,awreszcietakżeuznanieichprawzbiorowych,wtymprawadorokowań
zbiorowych,nieprocesamikonkurencyjnymi,leczwzajemnieuzupełniającymisię.
Przygotowującpolskąedycjętomu,zarównotłumacze,jakiredaktorzymierzylisię
zpewnymiproblemamipojęciowymi.Ichźródłemzarównoróżnicekonstrukcyjne
międzyposzczególnymisystemamiprawnymi,jakteżodmiennościwzakresiesiatki
pojęciowej,któraukształtowałasięwróżnychjęzykach(zresztąwątkikonstrukcyjne
ipojęciowezesobąściślepowiązane).Oileniektóresystemykrajoweposługująsię
binarnympodziałemnapracownikóworazsamozatrudnionych(przezconietworzą
dodatkowychpojęć),innerozpoznająkategoriępośrednią:osobyniebędącepracow-
nikamiwścisłym(kwalifikowanym)znaczeniu,alejednocześnieteżnienależącedo
samozatrudnionychwścisłymznaczeniu.Przykłademjestbrytyjskakategoriaworker,
znajdującasiępomiędzyemployee(ipodwielomawzględamidoemployeezbliżona-
wtymwzakresieprawzbiorowych)orazself-employed.Winnychsystemachprawnych
konstrukcjepośredniekształtująsięjakoodpowiedźnazjawiskarynkowe.Wskazaćtu
możnahiszpańskichTRADEczywłoskąkonstrukcjęetero-organizzato,awreszcienie-
mieckichArbeitnehmerähnliche.Natymetapierozwojupośrednichformzatrudnienia,
przyutrzymującymsięzróżnicowaniukrajowym,bardzotrudnostworzyćjednolitą
ispójnąterminologię.
Jesttoszczególnietrudnewjęzykupolskim.Centralnympojęciemzwiązanymzpracą
jestpojęciepracownika.Pracownikwścisłymznaczeniutoosobapozostającawstosun-
kupracy(art.2k.p.).Wszerszymujęciu,wtymwujęciukonstytucyjnym,pracownik
możebyćjużjednakpostrzeganyjakoosobawykonującaosobiściepracęzawynagro-
dzeniemnarzeczinnegopodmiotu,ewentualniespełniającajeszczedodatkowekry-
teria,np.zależnościekonomicznej.Jesttoktoś,ktoniemastatusupracowniczego,ale
jegoaktywnośćnarzeczinnegopodmiotumożebyćuznanazapracę(zdrugiejstrony
zasuigeneriszatrudnienie),aniejedynieświadczenieusług.Problememjestbrak
operatywnegopojęcia,któreopisywałobytozjawisko.Polskiworkertozatrudnionyna
podstawieumówprawacywilnego,zatrudnionypozastosunkiempracyczłowiekpracy,
awsferzezbiorowej-osobawykonującapracęzarobkową(art.11u.z.z.).
Zewzględunasygnalizowaneproblemystaraliśmysięposzukiwaćkonwencjijęzykowej,
którabyłabyadekwatna,czytelna,aprzytymniezacierałaspecyfikiposzczególnych
rozwiązańkrajowych.Efektempewneróżniceterminologicznemiędzyrozdziałami.
Wniektórychprzypadkachograniczamysiędosformułowanianpracownik”(staramy
się,abybyłatopodstawowaformuła-jakonajbliższapolskiejkonwencjijęzykowej),
wniektórychużywamyokreśleńkwalifikowanych,np.pracowniketatowy,abypodkre-
ślićfaktpozostawaniawstosunkupracyprzyistnieniuinnychformzatrudnienia,które
możnabyłobyzaliczyćdoszerokorozumianejwork,anieself-employment.Również
wobecniepracownikówstaraliśmysięużywaćterminologii,którabyłabyodpowiednia
doichpołożeniaistatusuprawnego.Trzebaprzytympamiętać,żeczęśćpracujących